Als Tom Hendriks schrijft dat UltraNED geen redactiebeleid heeft, kan ik mij daar in grote lijn in vinden. Je hoeft maar de artikelen van de afgelopen dagen te lezen, dan zie je al genoeg. De een verwijt de ander dat hij geen bronnen heeft aangeboord en vult vervolgens zomaar in wat mijn behoeftes wel of niet zouden zijn geweest en hoe ik daar dan mee om zou gaan. Historiestukjes worden zomaar als nieuws-items geplaatst alsof iets gisteren is gebeurd terwijl het al tien jaar geleden was.
Toch is het te kort door de bocht om te stellen dat er geen redactiebeleid is. De zittende redactie heeft duidelijk besloten om de reactie van Peter Stein niet te plaatsen. Volgens mij is zoiets redactiebeleid. Helaas is er geen duidelijk redactiebeleid en worden in het ene geval mensen geschoffeerd door artikelen zonder enige vorm van redactionele verwerkslag te publiceren en anderzijds worden artikels niet geplaatst.
Ik ben geen professioneel journalist, maar heb wel een ethiek waarmee ik oordeel hoe ik met bepaalde zaken om ga. Jan Vandendriessche is een keer heel boos geweest omdat ik iets schreef wat hem in zijn nieuwe functie van het IAU bestuur minder gevallig was. Ik heb hem wel eerst duidelijk geconsulteerd in welke hoedanigheid hij mij schreef voordat ik daarover naar buiten trad. Een mederedactielid (of eigenlijk ex-redactielid die nog toegangsrechten had) heeft naderhand de “angel” uit het artikel gehaald en dus eigenlijk het artikel zelf als zinloos geneuzel achter gelaten.
Ik heb artikelen afgewezen omdat ze als nieuwsitem op een internetsite geen nieuwswaarde meer hadden, waaronder een artikel met een beschrijving van een atleet die over een tiental maanden al zijn lopen beschreef. Er was een mederedactielid die reageerde, want bij zoiets kregen alle redactieleden een afschrift van mij, maar van andere redactieleden heb ik nooit enige stellingname vernomen. Ook het ex-redactielid dat nog steeds toegangsrechten had (of heeft) bleef ongestoord historiestukjes als nieuwsitem publiceren zonder de moeite te nemen om op andermans visie te reageren. Wellicht dat niet alles bij deze persoon binnen is gekomen, maar als ex-redactielid door te gaan met publiceren is volgens mij niet zoals het hoort. Evenmin is het netjes om niet in te grijpen door de persoon die het beheer in handen heeft en niet de autorisatie te regelen.
Tot slot, wat dit onderwerp betreft. Nadat ik gestopt ben als redactiemedewerker heb ik nog een mail mogen ontvangen dat ik dat stuk van Peter Stein nooit zo op UltraNED had mogen plaatsen. Geen redactiebeleid? Of gewoon een stok achteraf zoeken?
Wat mijzelf betreft heb ik al in zomer 2004 overwogen om te stoppen met de UltraNED redactiewerkzaamheden. Ik heb dat duidelijk naar de mederedactieleden gecommuniceerd. Pissig was ik in september toen ik van het opgestapte redactielid te horen kreeg dat ik nog de resterende uitslagen van Winschoten moest aanvullen. De persoon in kwestie publiceert graag stukken waar uitgesproken bij staat wie verantwoordelijk is. Het bijhouden van een uitslagendatabase is anoniem maar kost veel tijd. Treurig om dan naderhand te moeten vernemen dat alle UltraNED applicaties makkelijk te doen zijn, zelfs voor digibeten, terwijl de persoon in kwestie zich altijd heeft beroept op het feit dat hij niet de technische begaafdheid had om dat te kunnen doen. Wat de waarheid is laat ik maar verder in het midden.
Dat ik niet in de zomer meteen opgestapt en heeft te maken met het feit dat inmiddels al twee redactieleden waren opgestapt en de spoeling wel dun werd. Bovendien zou het laatst opgestapte redactielid een sollicitatie schrijven (iets wat misschien motiveert waarom hij nog altijd geautoriseerd was om te publiceren). Dat laatste heeft echter nog ruim een half jaar op zich moeten laten wachten.
Enfin, ik ga niet opsommen wat er allemaal wel niet is misgegaan. Mijn rapportage is verre van volledig, dat besef ik. De irritaties bij mij zijn denk ik wel voor iedereen duidelijk te plaatsen.
Eind januari (om precies te zijn de dertigste), heb ik de knoop doorgehakt. Ik wist dat het ex-redactielid nog ongeveer twee maanden zou door gaan omdat er nog een voor hem belangrijke wedstrijd te verkopen was via UltraNED en dus de doelgroep gebonden moest worden. Ik paste er echter voor om voor de zoveelste keer de door anderen gecreëerde hiaten op te gaan vullen. Rob van den Hoek heeft met veel toewijding jaren lang uitslagen in de UltraNED database gezet. Het ontbreken van een opvolger, alhoewel bijvoorbeeld Jan van de Erve zich had aangemeld daarvoor, is door mij opgevangen. Martien Baars heeft ooit een kalenderspecial voor Marathon Plus gemaakt, met als gevolg dat er een behoefte geschapen was waar naderhand door anderen invulling aan gegeven kon worden. Wim-Bart Knol heeft iets soortgelijks gedaan met een trainingsspecial; iets wat overigens wel heel goed heeft aangeslagen en ook achteraf nog door velen opgevraagd wordt. Als verdeling van UltraNED en Marathon Plus was dat Marathon Plus de tijdloze stukken zou publiceren en UltraNED de actualiteit. In de praktijk kwam daar weinig van terecht, met als gevolg dat Marathon Plus tot op sterven na dood was. Thans verschijnt marathon Plus weer vier maal per jaar en daar laten we het ook bij. Geen verleidingen meer voor nieuwe avontuurtjes die toch binnen de kortste tijd dood bloeden. Op eigen kracht bestaat Marathon Plus volgend voorjaar tien jaar. In deze tijd is daar de Marathon Plus mailservice aan toegevoegd. In feite voor dat soort informatie die vroeger van mij uit via UltraNED werd gepubliceerd, en nu dus op een geheel eigen wijze een nieuwe weg naar de nieuwsconsument heeft gevonden. Het idee is zelfs al over genomen door de Marathon & Ultracup.
Tot slot, ik heb de redactie ook bij mijn finale besluit met toelichting laten weten dat ik niet verder ging met mijn redactiewerkzaamheden voor UltraNED. Het was kort en bondig, maar gaf overduidelijk weer wat mijn beweegredenen waren, zonder daar zoals hierboven allerhande toelichting aan te geven. Als dat destijds zo geplaatst was, had ik dit artikel denk ik niet te hoeven schrijven. Het was echter de zittende redactie die moest beslissen wat ze er mee deden. Eenmaal gestopt als redactiemedewerker vind ik dat je ook geen inspraak meer mag hebben, laat staan dat je misbruik gaat maken van nog bestaande autorisaties om als ex-redactielid je ei te leggen.
Over alle consternatie van bondscoaches, nationale teams, selecties, IAU beleid, KNAU beleid of wat dan ook, wil ik graag in een andere setting mijn mening geven. Internet is een beperkt communicatiemiddel waardoor vaak voor menig lezer een belangrijk deel van de context verloren is gegaan. Niet verwonderlijk dat discussies fel opladen en communicatiestoornissen aan de orde van de dag zijn. Communiceren via internet is een kunst, geen spelletje voor amateurs die zonder ethische verantwoordelijkheid, zelfreflectie of communicatief inzicht gewoon gespeeld kunnen worden. Dat internet als technische faciliteit geen eindredactie heeft legt de verantwoordelijkheid bij de gebruikers van dit op zich fantastische medium. Als gebruiker van e-mail is dat de schrijver van de mail, als redactie van een internetsite is dat natuurlijk de redactie.
UltraNED en de nieuwe redactieleden wens ik veel succes. De opzet van UltraNED behoeft een serieuze benadering met een duidelijke visie van taak en doelstellingen zonder dat deze tot dogma’s verworden. Ook met beleid blijft participatie mogelijk. Sterker nog, participatie is vaak een vereiste om in de dynamische wereld je doelstellingen te realiseren. Zonder duidelijk doel is echter elke vorm van schofferen zinloos.
Anton Smeets