In ’t geniep …
Je ziet hem overal waar ook maar in de Lage landen bij de Zee een 42, 50 K of 6 uur wordt georganiseerd. In zijn typische wat krampachtige stijl is de De Rijpenaar echter een graag geziene figuur in het langeafstandswereldje. Met zijn opmerkelijk fijngevoelige humor is hij een lust voor ’t oor als je naast hem toeft in een of andere wegwedstrijd. Steeds ad rem in zijn replieken is hij een gewaardeerde metgezel.
Een andere karaktereigenschap die van hem een geliefde collega maakt, is zijn ingetogenheid. Zijn bescheidenheid in zijn uitspraken, in zijn manier van praten, doen een haast zaligmakende rust over je heen dalen als je naar hem luistert. Het is een waar genot een conversatie met hem te voeren.
Geen breedsprakerigheid, altijd to the point en correct met toch steeds weer een kwinkslag op ’t einde.
Nog een sterke eigenschap van de man met het brilletje is zijn relativeringsvermogen. Hij, beter dan wie ook, weet zijn prestatie in de juiste context te plaatsen, respect voor zijn, jawel, en voor de prestatie van anderen, ongeacht de tijd, want deze doet vaak niets ter zake als het weer eens een ‘lastige’ marathon of zo bleek.
En dan loopt die man haast ongemerkt zijn 200ste langeafstandswedstrijd! Zo maar, in ’t geniep!
Geen vooraf aangekondigde nota of artikel, niks! Gewoon lopen, een wedstrijd als een andere!
En dat siert hem!
Ik hoop nog ettelijke jaren hem ergens te lande mogen ontmoeten, een fijne babbel slaan en genieten van zijn aanwezigheid.
Hans, proficiat met je 200ste!
Buiske, we love you!
{i}Micha
Het konijn{ei}