Zolder zocht in 1996 een nieuwe uitdaging ter vervanging van het veldlopen. Het werd een tot dan toe onbekende wedstrijd voor Limburg, namelijk een 6 urenloop, die ook toen al enkele keren gewonnen werd door Lucien Taelman (in ’98 86 km). In 2000 stapte men over op de 50 km, omdat er in België geen snelle 50 te lopen was. Het autocircuit was hiervoor een bij uitstek geschikte locatie. Normaal de plaats voor zon, glanzend haar en snelle auto’s nagestaard door opgedirkte blonde vrouwen. Alleen al de gedachte daaraan, kan lopers al een adrenaline kick geven. Er werden dan ook tijden van net boven de 3 uur gelopen. Dit jaar dook men weer de historie in, naar waar het 10 jaar geleden begonnen is, de 6 uren.
Werkzaamheden aan het circuit nopen tot aanpassingen. De wedstrijd is daarom ook al een week vervroegd. Het klimwerk in de enige echte bult is vervangen door een honderd meter lange strook geel, rul zand, wat door de constante regenval moeilijk te belopen is. De 97 deelnemers lopen niet bijster optimistisch naar het startpunt. Een kwartier voor aanvang is het gaan regenen. Er is omhoogkijkend geen wit wolkje te bekennen, wel een saaie grijze hemel. Daarom zullen vele voorinschrijvers thuis zijn gebleven. Ik loop met de latere nummer 3 Math Roberts, naar de start. Hij heeft deze winter meer dan genoeg getraind, maar de laatste week goed uitgerust, zodat de Limburger optimistisch de wedstrijd tegemoet ziet.
Het parcours is 3930 meter lang. Al na een paar honderd meter worden we van de oorspronkelijke route geleid en begint het ontwijken van de plassen water. Hierna het zand. ‘Als het blijft regenen, krijgen we straks een modderbad’, roept een vrouw. ‘Ach, je hoeft hier maar 15 keer overheen’, zeg ik optimistisch, maar inwendig vervloek ik deze hindernis. Dan de afdaling, dat is echt de rem hanteren, anders been je het niet bij. De laatste 1½ km zijn licht glooiend. Dat zal in de laatste ronden opbreken. Ik loop even samen met Jos Akkermans. Hij gaat net als ik de 24 u in Stein lopen. Hij heeft al ervaring en een heel positieve. Ik ben nieuwsgierig naar zijn tips. Al in de eerste ronde voel ik dat het niet echt lekker gaat, een beetje slap gevoel in de maag en wat misselijk. Het is vreemd want al 66 jaar heb ik dit nooit eerder gevoeld. De rijk gevulde verzorgingspost biedt uitkomst. Ik drink goed, neem wat stukjes banaan en steek voor onderweg een stukje chocolade in mijn mond, die lekker een rondelang aan mijn gebit blijft kleven. Dat lucht op, het gaat beter.
De krachten van moeder natuur blijven onberekenbaar, het blijft regenen. De 30 km gaan in 3.06. Als gevolg van de regen die door mijn 2 broeken sijpelt, beginnen de spieren in de bovenbenen te protesteren. Wonderbaarlijk genoeg duurt dit maar een uurtje, dan zakt de pijn weg. Ik kan net als 2 weken geleden in het laatste stuk versnellen. ‘Waar is Marc?’ vraag ik aan Tom Hendriks, ‘ik heb hem al een tijdje niet voorbij zien komen’. ‘Gestopt, maar waarom weet ik niet’, antwoord hij. Oh denk ik, dan maak ik vandaag meer kilometers dan de man die getipt is voor de overwinning. Na 5.34 u ga ik de laatste ronde in, althans ik wil die wel helemaal uitlopen. Met nog ongeveer 3 minuten te gaan passeer ik de finish en maak nog 670 meter vol tot het 6 uur signaal klinkt. Totaalstand 58,50 km. En weer in een negatieve split, hopelijk belooft dat veel goeds in mijn eerstvolgende wedstrijd. Dat is Stein, want Steenbergen, Binnenmaas en de DTS moet ik laten schieten. In maart ga ik met vakantie, lekker trainen onder een felle tropenzon.
Na een jaartje rust heeft Rik met zijn organisatie ons weer laten genieten van een prachtig georganiseerd evenement. De loper krijgt er alle aandacht. Waar vind je elders zo’n rijk bedeelde tombola tafel waar voor iedereen prijzen beschikbaar gesteld worden? Het bruist en borrelt weer volop op het circuit, de sfeer is als vanouds. Tot volgend jaar.
{u}{b}PRIJSUITREIKING MARATHON & ULTRACUP 2005{eu}{eb}
De 20 best geklasseerde atleten in het Cup circuit van vorig jaar, worden gehuldigd en krijgen geldprijzen uitgereikt. Jos Cleemput, de initiatiefnemer in 1990, is ondanks ziekte, toch naar Zolder gekomen, om zoals in al die andere jaren, de prijswinnaars toe te spreken. Vanwege de toenemende belangstelling van organisaties om aan de Cup deel te nemen, hebben we de prijzen kunnen verhogen. Dit jaar krijgen lopers die aan het criterium deelnemen, een uitgebreide menukaart aan marathons en ultralopen voorgeschoteld. Ze kunnen maar liefst uit 24 wedstrijden hun keuzen bepalen.
Vincent Schoenmakers