Voorwoord Martien Baars 9 augustus 2004. Vier jaar geleden had de RUN 2000 het eerste IAU congres voorafgaande aan de WC 100 km. Nu 4 jaar later is het tweede IAU congres, wederom aan de vooravond van een WC 100 km in Winschoten. Boeiend om terug te blikken op 4 jaar geleden: als gedelegeerde van de IAU was Ton Smeets in Winschoten om zowel de vergaderingen als de wedstrijd bij te wonen.
——-
Winschoten 2000 was in veel opzichten een gedenkwaardige wedstrijd. Het begon op vrijdag, met het eerste IAU congres. Voor menigeen zal dit enige verwarring geven, omdat de IAU al wat jaartjes bestaat. Kort samengevat mag men stellen dat de IAU altijd voor de ultramarathon-atleten een basis heeft geschapen om hun sport op hoog niveau wereldwijd te beoefenen. In feite is aan die opstelling niets veranderd. Wel in de wijze waarop dat wordt nagestreefd In de nieuwe statuten, die vrijdag met grote meerderheid zijn aangenomen, worden de nationale atletiekbonden gezien als de leden die zich bij de IAU kunnen aansluiten. In landen waar de nationale bond dat niet doet staat de deur open voor een ultramarathon-bond die de belangen in eigen land behartigt.
Ongetwijfeld zullen de nieuwe statuten van de IAU niet alleen voordelen opleveren voor de toekomst, maar het behoeft geen enkele twijfel dat deze keuze voornamelijk positief zal zijn voor de verdere ontwikkeling van de ultramarathon. Voor het goedkeuren van de statuten werden dan ook nog enkele bedreigingen genoemd die men zag in de voorgelegde statuten. De IAAF (in de personen van Pierre Weiss en Otto Klappert) konden op duidelijke wijze aanvulling geven over de intenties van de nieuwe statuten. Dat uiteindelijk van de 19 stemgerechtigde landen er 16 voor de nieuwe statuten stemden en slechts 3 tegen, is voldoende bewijs dat de ultramarathon gemeenschap vertrouwen heeft in de nieuwe ontwikkelingen.
’s Avonds voor de wedstrijd waarschuwde Harm Noor nog de begeleiders van de nationale teams om rekening te houden met de weersomstandigheden en tijdig de noodzakelijke maatregelen te nemen als het weer daar aanleiding toe zou geven. Met de weersvoorspellingen die op dat moment gegeven waren betekende dat, dat met name in de avond de temperatuur zou zakken en men voorzichtig moest zijn met afkoeling op de buikstreek. Het weer de volgende ochtend liet nog altijd geen teken zien dat het weer anders zou worden dan was voorspeld. Toch voelde de lopers tijdens de warming up al dat het drukkend was, de temperatuur voelde warmer aan dan verwacht en de vochtigheid van de lucht was hoog. Noch een organisatie, noch de coaches kunnen in zo een geval de atleten nog opnieuw instrueren over de veranderde omstandigheden. Wat we zagen was een eerste doorkomst van 36’26; maar ook de nummer dertig kwam nog door in 38’18. Uitgaande van een vlak schema was die 38’18 ideaal geweest als schema voor de uiteindelijk winnende tijd. Op zo een moment zie je dat de huidige wereldtop nog niet in staat is om de optimale prestaties neer te zetten tijdens dit soort kampioenschappen. Daarmee is niet gezegd dat niemand dat kan. De latere winnares, Edith Berces, liep de eerste uren rustig en geconcentreerd haar eigen race. Een jasje om haar middel geknoopt voor het geval het weer toch weer zou veranderen. Zonder zich in de eerste helft ook maar in enig opzicht te bemoeien met het verloop voor in de wedstrijd liep ze op haar eigen mogelijkheden. Het resultaat was een vlakke race; een voorbeeld hoe en moet en dus ook kan. Edith heeft al wat successen op zak, zoals dit voorjaar nog het EK 100 kilometer in Belves, maar dat brengt haar niet in de verleiding om haar titels en reputatie te gaan verdedigen door met de opening van andere atleten mee te gaan. Fetizon was in Belves in de slotfase behoorlijk onderuit gegaan en liet nu een veel beter opgebouwde race zien, die resulteerde in een overwinning en een nieuw Frans record. Maar zelfs bij Fetizon zie je nog mogelijkheden voor verbetering.
Het Nederlands team kwam met goede resultaten uit de bus. Als team scoorde het een tijd (beste 3 atleten) van rond de 22 uur; een prestatie die Nederland nog niet eerder heeft kunnen realiseren. Maar wat nog veel prettiger is om te zien, is het feit dat zelfs dit team nog beter kan. Bovendien is het goed als de top in Nederland nog wat breder wordt, waardoor je niet hoeft te bouwen op slechts drie atleten die een landenklassement realiseren. Natuurlijk waren de russen dit jaar degene die voor gaats gingen. Van een land waar je met tijden onder de 6:40 veelal nog niet eens in staat bent om je binnen het landenteam te lopen, zagen we nu dat ze hun geselecteerden niet over de finish konden krijgen voor een landenklassering. Frankrijk was overigens een waardig winnaar met een landentijd onder de 20 uur. België miste het podium met slechts vier minuten!
Op zondag was er vervolgens nog een overleg met mensen van de WAVA. Wereldkampioenschappen veteranen 100 kilometer zullen voortaan elke twee jaar gehouden worden, en wel in de oneven jaren. WAVA behartigt de veteranenatletiek onder de IAAF net zo als de IAU dat doet voor de ultramarathon. De veteranen op de ultramarathon hebben zodoende een vreemde positie waarbij ze te maken hebben met twee van dergelijke organisaties die op vergelijkbare positie onder de IAAF staan. In dat opzicht is het dan ook belangrijk dat WAVA en IAU goede uitgangspunten hebben geschapen om samen te werken op het terrein van de ultramarathon voor veteranen.
Tot slot de prijsuitreiking, die dit jaar voor het eerst plaats vond in de theaterzaal van de klinker. Kleine oneffenheden toonden aan dat een dergelijke organisatie nog altijd mensenwerk blijft, maar de sfeer in de goed gevulde zaal was een waardig eind aan een geweldig weekeind topsport.
Ultraned — Ton Smeets
Na wat geschuif en gereken door Ton Smeets hier ook de klassering van de teams.
Zoals hieronder te zien misten de Belgen op een haar een bronzen plak. Ook het Nederlandse team heeft goed gepresteeerd met een zesde plaats van de 25 landen.
(Noot van Martien Baars, augustus 2004: in de oorspronkelijke tabel had Ton het Duitse herenteam op een vijfde plaats staan, maar in de officiële IAU uitslag ontbreekt dat team.)
{fixed}
Mannen:
1. FRA 19:46’25
2. USA 20:45’42
3. RSA 21:05’36
4. BEL 21:09’31
5. ITA 21:27’23
6. NED 21:53’12
7. GBR 22:05’36
8. ESP 22:28’43
9. BLR 22:57’21
10. SVK 23:35’07
11. MEX 23:54’59
12. CAN 25:06’37
13. LAT 27:05’23
RUS dnf
HUN dnf
BRA dnf
AUS dnf
TPE dnf
SWL dnf
NOR dnf
CZE dnf
UKR dnf
JPN dns
NZL dns
Vrouwen:
1. GER 23:39’28
2. FRA 24:05’31
3. USA 25:03’01
4. RSA 26:13’14
RUS dnf
JPN dnf
GBR dnf
ITA dnf
CAN dnf
MEX dnf
HUN dns
SVK dns
BRA dns
{efixed}