Normaal gesproken had ik op vrijdag 16 juni in Torhout de marathon gelopen tijdens de Nacht van Vlaanderen, een zeer sfeervol evenement waar ik al een aantal keren heb gelopen. Omdat de loting voor het WK echter uitwees dat “onze jongens” op vrijdag 16 juni aan zouden treden tegen “Elfenbeinküste”, en ik ook altijd de oranjekoorts heb, was het dus kiezen op vrijdagavond en dus geen Nacht van Vlaanderen.
Gelukkig was er, na de spannende wedstrijd met goede afloop, op zaterdag ook de 6 uursloop op de Laan van Poot in Den Haag. Deze 6 uurloop zag ik eveneens als een goede gelegenheid om als “koudweerloper” eens een ultra te lopen onder wat warmere omstandigheden, als ik ooit nog eens hittebestendig wil worden moet daar natuurlijk wel op getraind worden, toch?. Wat dat betreft was de weersverwachting prima, het zou een zonnige dag worden met temperaturen tot ca. 22 graden. Net iets boven de “Vincent Rousseau norm”. (voor degenen die niet weten wie dat is, Rousseau was een Belgische marathontopper van ca. 10 jaar geleden, die niet van start ging bij een temperatuur van 20 graden of meer.)
Ik ging dus wel van de start en was niet de enige. Om 9 uur gingen de estafetteteams en de sololopers voor de 12 uur en de eerste lichting van de 6 uurlopers op pad. Terwijl ik bij de start sta voel ik de zon al in mijn nek, dat zit dus wel goed.
Voorzichtig ga ik van start, een tempo van ongeveer 10 km per uur. Als je zo relaxed loopt in het begin hoor je nog eens wat. Zo hoor ik bijvoorbeeld iemand die deze week al 160 km heeft weggetikt, vandaag dus 6 uur los mag, en zondag ook nog even de marathon in Leiden wil gaan lopen. Dat alles als voorbereiding op een 24 uurloop. Ja, je moet er wat voor overhebben. Mijn benen breken bijna spontaan af bij mijn knieën, als ik bereken hoeveel kilometer dat is in deze week!
Na een paar ronden kom ik samen te lopen met Jelle Bolte, hij loop de 12 uur solo. Bij het kleine heuveltje bij het opgaan van het duinpad wandelt hij een stukje, om in het stukje omlaag, aan het einde van het duinpad, weer terug te komen. Samen vormen we een prima tandem, ongemerkt lopen we bijna 3 uur in de rondte. In de tussentijd geeft mijn tandemgenoot ook wat nuttige tips, vooral over de tip over het strekken bij heuvelaf lopen is een leerzame, waar ik mee aan de slag kan. Jelle bedankt!.
De sfeer op en rond het parcours is prima. Op de baan heerst een soort camping sfeer, vooral vanwege de estafetteteams die hun tenten hebben opgeslagen. Bij het op- en aflopen van het sportpark worden lopers en publiek opgepept door een clown/entertainer. Bij de passage na de chipmatten staat er een scorebord. Het duurt even voordat het goed werkt, want na de eerste rondes lijkt het meer chinees wat er op het bord staat. Na ongeveer anderhalf uur is dat verholpen en is iedereen dus perfect op de hoogte.
Na ongeveer 3,5 uur moet ik een sanitaire stop inlassen, zodoende moet ik mijn tandemgenoot Jelle laten gaan. Na deze stop probeer ik het uitstekende ritme van de eerste uren weer op te pakken. Dat lukt redelijk, maar niet helemaal. Als het, in het vijfde uur echt zwaar wordt, maak ik mijn persoonlijke klassieke fout, toch weer te veel drinken. Maakte ik deze fout eerder al eens na een uur of drie, nu was het dus wat later. Misschien, later als ik groot ben, maak ik deze fout dan pas na zes uur, in de kroeg ofzo, om een topprestatie te vieren.
Uiteindelijk komt aan alles een eind, dus ook deze 6 uurloop. Uiteindelijk heb ik totaal 58,6 km afgelegd, en de “zomerweerultratest” is zeer behoorlijk geslaagd. Als ik sta uit te puffen in de kleedkamer komt Bert de Jong op krukken de kleedkamer binnen, met slechts EEN biertje, duidelijk te weinig voor het aantal lopers in de kleedkamer. Een van de anderen zegt dat Bert met een hand ook een heel dienblad met bier mee had kunnen nemen. Helemaal mee eens.
Na afloop nog even gekeken naar de lopers die nog actief zijn, en dan vooral de sololopers. Vooral de soepele ultra loopstijl van Theo Smit is om je vingers bij af te likken.
De 6 uur aan de Laan van Poot is me zeer goed bevallen. Goede sfeer en verzorging, vriendelijke mensen in de organisatie. Als de Nacht van Vlaanderen en deze Haagse ultra volgend jaar weer gelijk vallen (en dat is de laatste jaren helaas het geval geweest), kan het nog een moeilijke keus worden.
Jean-Antoin van de Rijzen