Vorige zondag liep ik in de Antwerp Marathon met 2h28’45” een 8e plaats in een top deelnemersveld. In eigen stad, voor eigen publiek, vertrekkend aan de schoolpoort waar ik werk is dat een kippenvelmoment.
Met een hogere temperatuur, gelukkig niet zo hoog als in Rotterdam, een fijn maar soms vervelend briesje en geen al te gemakkelijke omloop liep ik helemaal in mijn ukkie, gans alleen dus, deze prestatie. Geen levende ziel voor me en veel dode achter me.
Drinken ging hier zoals gepland, op het juiste moment, de juiste hoeveelheid en de juiste samenstelling.
Eens te meer een bewijs dat deze bijna 40 jarige nog niet afgeschreven is en dat het geknoei in Texel enkel en alleen te wijten was door een gebrek aan energetisch vocht.
Ik hoop dat ik de enkele criticasters van antwoord heb gediend. Voor degene die nog steeds niet geloven dat vocht en energie het belangrijkste is om zulke afstanden te overbruggen hoop ik uit het verhaal van Texel en Antwerpen eindelijk te hebben overtuigd.
Bij leven en welzijn!
Marc Papanikitas