Stein ligt nu al weer vijf dagen achter ons. Hier bij ons in Budel Dorplein, zijn wij echter nog niet klaar. De rondetellingen worden grondig gecontroleerd, en dat kost wat tijd. Nu gaat alles met de Championchip zo voortreffelijk, dat daar waarschijnlijk geen fouten in zullen zitten. Maar we kennen ook de trucjes om met de Championchip te frauderen, en dat kunnen we wel heel goed nagaan. Nergens is volgens mij een zo waterdicht systeem als in Stein. De Championchip registreert feilloos de doorkomsten, waarmee we vrijwel direct ook tussenstanden op UltraNED konden publiceren. Het zou zelfs sneller kunnen, via een lokaal netwerkje, zodat ik niet meer met een schijfje hoefde heen en weer te draven. Maar een beetje lichaamsbeweging kan ook voor mij geen kwaad. Naast de Championchip hebben nog eens twee mensen semi-automatisch de doorkomsten geregistreerd; waren er handrondetellers en stond er ook nog eens een video om alles te registreren. Tijdlopen als een zes uur staan of vallen bij het feit of de rondetelling goed verloopt, en Stein neemt dat dan ook heel serieus op. Topkwaliteit van Stein zonder meer.
Zelf heb ik nog wat e-mails gehad van atleten over de uitslag. Een bron van fouten is nog de meting van restmeters. Eerst gaat iemand met het meetwiel rond. In Stein gaat dat heel snel want de ronde is in vier sectoren verdeeld, waardoor de jury snel bij de atleet langs komt. Dan moeten er handgeschreven lijsten ingevoerd worden in een computer, waarna pas de uitslag voor de prijsuitreiking opgesteld kan worden. Alles liep geolied in Stein, en ondanks het recordaantal van 254 starters, de problemen rond het mond- en klauwzeer, werd toch in recordtijd aan de prijsuitreiking begonnen.
Zelf ga je na zo een weekeind weer eens nadenken. Onduidelijk schrijven, een typefoutje van startnummer 249 in plaats van 240 (op het toetsenbord zitten namelijk de 9 en de 0 naast elkaar, dus dat moet de foutbron geweest zijn), ergens 2840 restmeters in plaats van 1840. Zodra het mensenwerk wordt komen er ook fouten om de hoek kijken. Een oplossing zou kunnen zijn dat we met een organizer langs gaan. De jury restmeting -om ze zo maar te noemen- kan dan rechtstreeks de restmeters invoeren. De kans op typefouten blijft; niet meer bij het invoeren in de jurybus, maar bij het invoeren ter plekke. Zaken als schrijffouten zijn echter geen foutenbron meer. In de jurybus is het dan nog alleen maar overladen van restmeters van de organizer naar de computer en alles gaat nog sneller en doeltreffender. De ultramarathon in Nederland neemt een voortouw als het gaat om doeltreffend wedstrijden te organiseren. Die weg moeten we blijven volgen, en daar hoort continue innovatie bij.
Wilma had echter voor Stein een nare droom. Zo ongeveer alles ging mis in Stein wat mis kon gaan. Stein had twintigduizend deelnemers. Er kwamen trimmers langs met startnummers van vijf of zelfs zes cijfers en dat in grote groepen. Het was natuurlijk een chaos bij de rondetelling. Achteraf bleek dat we alleen de lage nummers hoefden in te typen van de wedstrijdatleten, maar niemand had ons daarover ingelicht. Het ging regenen en mensen trokken jasjes aan. Een atleet werd door de politie aangehouden met de vraag of hij een startnummer had, want anders mocht hij niet op het parcours. Een ander stopte met lopen omdat het duidelijk was dat dit niet meer te behappen was en kwam de rondetellers helpen en ondersteunen. Een derde kwam langs en constateerde opgewonden dat de wedstrijd wel een enorm succes was… Een nachtmerrie dus!
Han liet nog vier nainschrijvingen starten. Helemaal naar Stein gereisd kun je ze toch niet teleur stellen. Maar wat als iedereen dat gaat doen, omdat blijkt dat het geaccepteerd wordt. Ik denk dat dat nooit meer moet gebeuren. De gegevens van die laatste inschrijvingen zijn kwijt geraakt. Vette pech denk ik dan, en Han je had ze gewoon niet meer moeten toelaten. De organisatie is er niet op voorzien om nog nainschrijvingen te accepteren, en die nachtmerrie van twintigduizend had dus toch een voorspellende waarde.
Zelf kijk ik terug of ik al mijn afspraken ben nagekomen. Fijn zo op internet, want ook ik kan opvragen wat ik voor de wedstrijd heb beloofd. Even naar https://www.ultraned.org/../n_item/f401.html en ja hoor, ik hoef nog alleen maar de definitieve uitslag en dan de totale eindstand van de Limburg Trofee te publiceren, en ik ben weer alles nagekomen. Helaas kan dat niet altijd. Technische probleempjes kunnen je het mes op de keel zetten, en daar vraag je toch ook enigszins om als je probeert zo in het front van de techniek te opereren. Ik hoop dat we enige reserves hebben opgebouwd als we onverhoopt eens niet rond krijgen wat we wel zouden willen. Wat we willen? Nou, het liefst mobiel internetten zodat we Texel minstens even actueel op uw scherm kunnen krijgen. Foto’s er bij, maar de USB aansluiting van mijn camera werkt tegen, anders hadden we dat al in Stein kunnen doen. En dan straks in Cleder het WK 100 km rechtstreeks vanuit Frankrijk op uw scherm. Wij met technische problemen (andere stekkertjes voor stroom en telefoon bijvoorbeeld) en ook nog eens taalproblemen. Een uitdaging, maar we moeten wel met voorbehoud onze aankondigingen brengen.
Tussendoor trouwens gaan we nog naar de zes uur van La Louvière om de rondetelling aldaar te doen. Ook met taal- en stekkertjesproblemen, dus we concentreren ons op de taak om een goede uitslag bij de prijsuitreiking te hebben. Als we ’s avonds laat dan thuiskomen pleuren we het nog wel op UltraNED, of we gaan eerst even rustig slapen en doen het de dag erna.
Tot slot, ja ook nu waren er weer problemen met de startnummers. Je weet nu ook wie wel of geen UltraNED leest, want in https://www.ultraned.org/../n_item/f382_2001_02.html waren we daar uitvoerig op ingegaan. Gelukkig werden nu de klokjes op de mat ingedrukt en stond het semi-automatische systeem ongeveer veertig tot vijftig meter verderop. Wel was er een loper, met maar één startnummer, alleen op de buik en dat bleek ook nog eens na een paar ronden niet meer te blijven zitten. Getrouw hield hij het nummer opgepropt in de hand, maar daar schoot de jury natuurlijk niets bij op.
Wij gaan nog even zweten aan de laatste loodjes en hopen voordat het weekeind voorbij is de definitieve uitslag en eindstand van de Limburg Trofee op uw scherm te krijgen.
Ton Smeets en Wilma Pauptit
a.smeets@trouwweb.nl