Al jaren hou ik al mijn trainings- en wedstrijduitslagen bij op ’n speciaal computerprogramma maar gaf mij zelf nog nooit ’n cijfer 10 als beloning. Al heb ik natuurlijk wel meer goede prestaties geleverd maar deze keer was bijzonder.
Bijzonder was het wel voor mij, ’n thuiswedstrijd, lid van de organiserende vereniging Diomedon en zelf mede-oprichter van deze Ultraloop. Natuurlijk had ik wel ’n kleine voorsprong op de rest van de lopers, die mogelijk al uren onderweg waren naar Steenbergen, terwijl ik maar 6 km hoefde af te leggen en me lekker thuis kon voorbereiden op de 24 uur.
Eenmaal aangekomen in Steenbergen word je van vele kanten gevraagd, en ben je er klaar voor? Wat moet je hier nu op antwoorden? Mijn antwoord is simpel: over 24 uur kan ik jullie vertellen of ik er klaar voor was. Mijn voorbereiding was goed en ik sta zelf vrij ontspannen aan de start dat komt mede door het feit dat ik zelf de lat voor deze wedstrijd niet te hoog heb gelegd, de Spartathlon later dit jaar is mijn hoofddoel dit jaar. Deze 24 uur wil ik proberen zo gelijkmatig te lopen en kijken hoe het met de voeding onderweg gaat wat wel eens problemen wil opleveren al is iedere wedstrijd anders.
Als het startschot is geklonken gaat het echt beginnen. Mijn doel is om te beginnen op ’n tempo van 10 km/ uur wat het eerste uur iets te snel gaat( 10,3 km) . Gaande de wedstrijd zakt het tempo iets om dit gedurende wedstrijd goed vast te houden. Mijn “tactiek” was 10 ronden ( 21 km) lopen en 10 min wandelen wat halverwege de wedstrijd 10 min zitten werd. Ook de voeding gaat goed op ’n klein dipje rond het 8e uur maar door een kleine aanpassing verliep het prima en dat is ’n groot pluspunt want vorig jaar ging het in de Spartathlon fout met de voeding en heb bewust voor ’n andere opzet gekozen dit jaar. Ook van de kou heb ik gelukkig geen last gehad wat voor veel lopers wel problemen opleverde helaas. Gaande de wedstrijd werd mij ook duidelijk dat ik hier ’n goede prestatie zou kunnen gaan wegzetten en zelfs ’n medaille kans heb voor het NK. Met nog 3 uur te gaan is me duidelijk dat ik hier de 200 km grens wel moet kunnen halen en misschien wel mijn PR. van 209 km uit 2005 kan verbeteren en wat misschien nog wel het mooiste is 2e op het NK. 2 ronden voor het einde lijkt het lichtje uit te gaan maar ik bijt mij met de geweldige steun van mijn vrouw die me de hele wedstrijd heeft begeleid door het laatste half uur heen om na 24 uur te stoppen op 215,129 km ’n dik nieuw PR. en zilver op het NK. Een medaille met ’n gouden randje. Super ‘n 10 waard vind ik zelf zeker gezien het verloop van de wedstrijd na 12 uur 110 km en de volgende 12 uur 105 km. Ook de organisatie verdient ’n dikke 10 voor dit geweldige ultraloop weekend. Fantastisch!!
Met vriendelijke Sportgroet,
Jan Suijkerbuijk