Gisteren was de eerste WLOB trail, een aanrader! Prachtig parcours door diverse bossen, over zand, langs en zelfs dwars over omgeploegde akker- en maisvelden, stuk heide (maar toen waren we het parcours kwijt…) maar alles was even mooi en groen. Vooral de loofbossen in al hun kleurenpracht waren een genot om doorheen te lopen.
De eerste ronde was uitstekend gepijld, de tweede ook, alleen waren na 34 km alle pijltjes en lintjes weggehaald. Erg sneu voor de organisator die wel heel handig op alle pijltjes die er nog wel stonden zijn telefoonnummer had gezet.
Maar ik heb me kostelijk geamuseerd ondanks het zoeken en verkeerd lopen. Ik was samen met Bennie toen er geen pijltjes meer waren. We zijn na wat omzwervingen – en na driemaal Eric van de organisatie gebeld te hebben – door een stel wandelaars weer naar een bepaald punt gebracht, want daar hadden zij een post gezien. Een van de twee heren op die post heeft ons daarna in een rap tempo van meer dan 11 km per uur naar de volgende post geloodst, zodat de stijfheid na 43 km weer snel uit de benen was. Voor de jongeman daar aan die post waren we de eerste lopers die voorbij kwamen, hij had zich uitgesloofd om al het eten alvast te verdelen over 12 bekertjes, dus in elk bekertje een tucje, chocolade, winegums, stukje banaan, etc, en hij wilde ook per se dat we dat hele bekertje leegaten dan wel mee namen. Ook hij had geen notie welke kant we op moesten na die post…. je kan zo gaan, maar je kan ook zo gaan … meldde hij en ook zo met een boog, en eigenlijk hadden jullie ook al van de andere kant af aan moeten komen …dus hoe je nu vertrekt maakt ook niet zoveel meer uit, en dat alles in dat sappige Vlaams.
Ergens anders nog in de eerste ronde die trouwens prima uitgepijld was, had ik een pijltje gemist. Bij het teruglopen vond ik het pijltje wel en stond ik plots voor een oud mannetje (soort dorpsgek) die zich op de knieën sloeg van het lachen omdat hij naar eigen zeggen voor de pijltje was gaan staan waardoor iedereen dus verkeerd liep. Dat was gelukkig maar een klein stukje om. En zijn plezier was wel heel aanstekelijk. Jammer dat er dit jaar maar een klein groepje lopers op de 68 km was. En wij hebben helaas minder kilometers kunnen maken dan het parcours had aangegeven.
De andere afstanden waren goed bezet, maar jammer genoeg bleef alleen de 35 km (die werkelijk 36,5 km lang was) van “pijlendiefstal” gevrijwaard. Ook bij de 21 werd wat ‘omgelopen’ … maar de organisatie treft ook hier geen schuld. De onbenullen die zulke wandaden plegen zijn blijkbaar respectloze wezens en zouden best drie keer nadenken voordat zij het werk van anderen zo zinloos tenietdoen. Ondanks het in het honderd lopen van het een en ander was het prijzenpakket meer dan de moeite waard.
We hebben genoten van een prachtige trail in een mooie bosrijke omgeving met een bevlogen organisatie en we komen graag volgende jaar weer terug.
Els Annegarn (68- km)
Micha Havreluk (36,5 km)