Op donderdag en vrijdag is de route van Limburgs Zwaarste gemarkeerd. Ik ben zelf donderdag op pad geweest met Peter Cornelisse en vrijdag met Regina van Geene en Jos Broersen. Met hen heb ik het deel tussen Vaals en Nyswiller gemarkeerd. Gezellig en voor hen een goede training voor de wedstrijddag waar ze 100 km hebben gelopen. Vrijdagavond zeiden we nog tegen elkaar dat de markering beter was dan ooit. Op zaterdag bleek dat je wel goed kan markeren, maar als er ‘grappenmakers’ zijn die de markering weghalen het behoorlijk mis kan gaan. Op die zaterdag is een deel van het parcours voorgelopen en kwamen de voorlopers de nodige problemen tegen. Ik liep zelf het eerste stuk voor en na dik een kilometer was alles al weggehaald. Dan ben je blij dat je er langsloopt en het kan herstellen. Met Willem in de auto zijn er op nog een aantal plekken de markeringen hersteld, maar er kon niet worden voorkomen dat er een aantal mensen fout liepen. Vervelend maar met een parcours van 100 km niet te voorkomen. We zijn wel wat gewend bij Limburgs Zwaarste, maar zo erg als dit jaar hebben we het nog niet meegemaakt. Wat dat betreft is het lopen met een gps bij een tocht als Limburgs Zwaarste sterk aan te bevelen.
De winnaar van de 100 km liep op gps en heeft de volledige route gelopen. Met Rudi Döhnert had Limburgs Zwaarste een sterke winnaar die met een ruime voorsprong met een tijd van 9.15.38 won. Döhnert won al 2 keer de 100 km Chiemgau Bergultralauf en finishte vooraan in grote wedstrijden als de UTMB en Salomon 4 Trails. De Belgen Alain Müller en Christophe Wislet en de Duitser Christoph Janthur deelden de tweede plaats in 10.28.55. Beste Nederlander werd Remco Schellingerhout in 10.55.24. Voor de talentvolle Remco was dit een goede training voor de 24 uur van Steenbergen. Bij de vrouwen won Paula IJzerman, die niet met gps liep en in Schweiberg bij de vierde post wat extra kilometers pakte door de afslag direct na de post te missen. Haar tijd was 12.27.25. Paula had zich vorig jaar ook opgegeven voor de 100 km, maar schakelde toen over op de 80 km. Een mooie revanche voor haar! Renske Vermeulen werd tweede in 13.05.42, voor de Belgische Nadia Bernaerens in 13.42.20.
Op de 80 km won de Australische loper Harald Ulriksen in een tijd van 8.05.31. Ulriksen woont op dit moment in Nederland. Hij is begonnen met hardlopen nadat zijn vrouw overleed en heeft veel meerdaagse sponsorlopen gedaan. Een bijzondere loper, die vanwege een blessure moest afzeggen voor de 60 van Texel. Tweede op de 80 km werd de Nederlander Roman Packbier in 8.18.20 voor de Duitser Falko Gallenkamp in 8.33.14. Bij de vrouwen won net als vorig jaar Chantal van der Geest, in een tijd van 8.52.59. Haar winnende tijd in 2012 van 8.46.00 was vorig jaar goed voor de overall overwining. Chantal is de laatste jaren een vaste klant voor het podium van de trails waaraan ze deelneemt. Tweede werd Margot Baars in 10.50.58 en derde Ria Buiten in 11.59.00. De tijd van Ria geeft al aan dat zij de nodige kilometers extra heeft gepakt…
Voor wat betreft de uitslag op de 80 en 100 km moet worden opgemerkt dat er een klein aantal lopers in het lusje van Epen buiten hun schuld te weinig kilometers hebben gelopen. Op een punt waar ze rechtdoor een boerenerf op hadden gemoeten, had de betreffende boer alle markeringen weggehaald. Gelukkig is de markering hier snel hersteld. Het voordeel wat deze lopers van deze afkorting van de route hadden, is deels teniet gedaan door de tijd die ze kwijt waren met het zoeken naar de route en de ergernis daarover. De winnaars/winnaressen van de 80 en 100 km hebben in ieder geval allemaal de volle afstand gelopen.
De 60 km werd bij de mannen gewonnen door een trio. De Nederlanders Siem Meijne en Arnold Koers en de Belg Theo Leroy kwamen samen binnen in een tijd van 5.49.13. Theo Leroy is een loper met veel ervaring in lange lopen als de UTMB, Grand Raid des Pyrrénées en Ultra Trail Atlas Toubkal. Arnold Koers is meer een wegloper die zijn eerste ultraloop na anderhalf jaar liep. Voor Siem Meijne was dit zijn tweede ultraloop na de Trail Uewersauer. Bij de vrouwen was het de Belgische Vanessa Henneman die won in een tijd van 7.40.31, voor Jacomina Eijkelboom in 7.42.14 en Jacolien Schreuder in 7.50.30. Vanessa was een van de mensen die aan beide voorbereidingslopen heeft meegedaan. Die voorkennis van het parcours heeft ze goed gebruikt!
De omstandigheden waren beslist beter dan vorig jaar. Het was fris maar zonnig en de ondergrond was op het grootste deel van de trail goed te belopen omdat die droog was. Ik was net als andere jaren weer bezemloper vanaf Valkenburg. De laatste lopers die daar langskwamen waren Marco Hartman en Hein Bodelier, die beiden de finish hebben gehaald. Ondanks de problemen die er waren door het weghalen van markeringen waren de deelnemers toch positief. Het is ook een prachtige tocht. Pittig door al die hellingen en het vele onverhard. Op de website staan inmiddels de uitslagen en de foto’s. Voor alle info zie de website http://www.funrunner-heerlen.nl/funrunnerlopen2013/pagina2.html
Op de post bij het Eyserbos trof ik 2 Belgische lopers met op hun t-shirt de tekst 100 + 42 + 16 = 158 aan. Toen ik hen vroeg wat dat daarmee bedoeld werd vertelden ze mij dat ze samen met nog een andere loopster zaterdag de 100 km afstand van Limburgs Zwaarste liepen en zondag eerst de marathon van Antwerpen en vervolgens de 10 mijl van Antwerpen wouden gaan lopen. Na wat zoeken vond ik het volgende stukje over hen http://sport.be.msn.com/runningtour/antwerpmarathon/2013/nl/nieuws/article.html?Article_ID=631694 Twee van de drie zijn er in geslaagd om de 3 wedstrijden met in totaal 158 km in 1 weekend uit te lopen: Pol de Saedeleer en Nadia Bernaerens. Bjorn van Camp viel tijdens de marathon uit, maar liep later op de dag wel de 10 mijl nog uit. Een bijzonder trio!
Henri Thunnissen (ook namens Annemarie en Willem)