Afgelopen zaterdag nam ik deel aan de Eemmeerloop. De derde keer in tien jaar ben ik van de partij. Vandaag vraag ik me af, hoe een heftige emotionele week impact heeft op deze 50 km loop. Toch houd ik in mijn gedachte dat het afscheid goed is en dat m’n maat (zijn vrouw en kinderen ook) maar één ding willen: doorgaan. Paul bij deze. Daarnaast vraag ik me af hoe mijn benen reageren nadat Steenbergen voltooid is, vervolgens een week er op de marathon in Anderen en nu dus deze.
Voor de start is het even aftasten welke kleding ik aantrek. Besluit het jasje uit te doen nadat één of andere Pelleboer aangeeft dat de kans op neerslag slechts 5% is. Achteraf niet correct omdat het nul % is. De start is middenin het knusse centrum. Alles staat door elkaar, zowel estafette, duolopers als solo-lopers. Dus opletten niet te hard te starten wat me goed afgaat. In het begin is er een keerpunt waaruit blijk dat menigeen volgens mij (te) hard van stapel loopt. Helemaal o.k. maar ik weet dat deze loop een hoger doel heeft.
Geweldig dat we het eerste deel grotendeels direct langs het Eemmeer lopen. Echt ellenlange stukken over de dijk met mooie vergezichten. Na 15 km lopen we een kilometer of 5 volop met wind tegen over de brug. De symboliek van water en wind maken het een mooi en interessant gevecht. Na 25 km voel ik eindelijk geen gezeur in mijn knieën. Na 2,5 uur kom ik eindelijk in een lekkere flow. Af en toe even opletten dat de goede route wordt gevolgd. Eerlijk gezegd is de route best wel goed aangegeven maar ik ben nog weleens een druif een alternatieve route te pakken. De route komt me herkenbaar ondanks dat het alweer tien jaar geleden is dat ik deze voor het laatst liep. Wat de verzorging betreft een pluim aan de organisatie. Eindelijk geen zoete sportdrank (vind ik echt troep) maar een soort van ranja zonder suiker.
De laatste pakweg 15 km geniet ik van het polderlandschap in combinatie met het alleen lopen. Vanaf 40 km hebben we de wind weer aardig tegen. Het stimuleert om nog een aantal lopers in te halen. De laatste 100 meter nog iets minder langzaam lopen zodat nog een solo-loper ingehaald kan worden. Niet moe maar voldaan finish ik. In vergelijking tot voorgaande deelnames lever ik qua eindtijd in maar heb het idee dat ik trucje door ga krijgen waar ik hopelijk baat bij heb bij het echte ultralopen (in mijn perceptie afstanden verder dan 100 km). Dit jaar heb ik zonder verval de Eemmeerloop gelopen wat me veel waard is. Daarnaast voelen de benen een dag na de Eemmeerloop prima aan.
Eindtijd:
2003: 4.48.29
2006: 4.28.50
2013: 5.09.19
Tot slot in het klassement sta ik als vierde geregistreerd bij de dames (je zal je dochter maar Henk noemen …).
Groeten,
Henk Harenberg