De loop van Vlaanderen. Na de onverhoopte 20ste plaats en bijhorende tijd van 4h 12 min van vorig jaar (ik had “iets onder de 5h” voor ogen), keek ik met allerlei ambities uit naar deze wedstrijd (“onder de 4 uur”, “top 10”,…). Maar na al een paar stevige kleppers achter de rug te hebben (Crêtes de Spa, Marathon Antwerpen, La Bouillonnante), plus het feit dat het de laatste weken niet zo super liep door oververmoeidheid, begon ik toch te twijfelen of ik eigenlijk wel zou meedoen. En dus werd de inschrijving maar uitgesteld, en Liep ik op maandag tot woensdag respectievelijk 22, 30 en 20km. Niet de ideale voorbereiding dus. En toen kwamen ze met fantastisch weer op de proppen en kon ik wel niet anders dan me inschrijven. Weliswaar met grondig bijgeschaafde publieke ambities: “een betere tijd dan vorig jaar”.
Stiekem hoopte ik echter nog steeds op een tijd onder de 4 uur en ik besloot alles of niks te spelen. En dus vertrok ik meteen aan een stevig tempo en nestelde me net in de top 15. De top 10 in zicht houden maar vooral naar mezelf kijken en op die tijd focussen, dat was het plan. En dat liep uitstekend: Het was even zoeken hoe ik het nu best moest aanpakken met die sportfles ipv m’n gewoonlijke rugzakje, maar met bevoorradingen om de 5km leek me dat echt wel overdreven. Bij de derde post had ik de routine beet: een fles water vragen, m’n flesje bijvullen en de rest over m’n hoofd en m’n benen ter afkoeling. Het kwik steeg namelijk lustig en grote stukken lagen vol in de zon.
Ondertussen waren al m’n keuzes de juiste gebleken: m’n lichte wegschoenen gaven me meer dan grip genoeg, zelfs op de zo goed als droge bospaadjes, en een lichte t-shirtje en broek waren meer dan voldoende bij deze temperaturen. Halfweg in minder dan 1h50. Dat ging wel heel snel! Toch maar wat vaart minderen. Noodgedwongen ook, want het duo Oude Kwaremont – Paterberg was niet van de poes! Daarna terug lange stukken weg richting Korte keer en Koppenberg. Nog 3 klimmen te gaan! Nuja, officieel, want het was me al lang duidelijk dat sommige klimmetjes zonder naam ook pittig konden zijn.
Ondertussen waren we met een 3-tal haasje over aan het spelen. Achter ons, de leegte. Naar mijn gevoel liepen we ergens in de top 10 en dat was natuurlijk een extra reden om m’n plaatsje hier veilig te stellen. De korte keer… en nog eens… de benen lieten zich intussen toch stevig voelen, maar dat was vast en zeker ook het geval bij de rest dus ik beet door. 30km… 35km… bevoorrading… En daar wist een vrouw me doodleuk te vertellen dat ik vijfde liep! Even schrikken toch, maar snel terug doorzetten. Het gat achter me was dan wel groot, maar in 15km kan veel gebeuren.
Intussen was Gert (Mertens) er van door. Hij zou uiteindelijk nog tweede worden! Nogmaals proficiat daarvoor Gert! Ikzelf was wat achterop geraakt, maar in de laatste kilometers kwam ik toch nog behoorlijk dicht bij de 4e plaats, maar ook niet meer dan dat. 5e dus, in 3 uur 57′! Het stiekeme doel behaald, en de daarbij horende plaats in de rangschikking was een mooie kers op de taart!
Wat de loop van Vlaanderen betreft: Het blijft een mooie instap-trail. Niet té veel hoogtemeters, maar de klimmetjes zijn wel pittig. Veel asfalt wel, maar dat zal dan vooral op de 50km zijn aangezien daar de lus richting Kwaremont / Paterberg nu eenmaal moet gemaakt worden. De bevoorradingen mochten, zoals Gert onderweg ook aanhaalde, iets gelijkmatiger verdeeld zijn. Na 40km lopen is een voorraadpost die 2km verder ligt toch een mentale tegenvaller. En tenslotte volgend jaar toch maar eens de planning goed bekijken en niet op dezelfde dag als de 20km van Brussel plannen. Al is dat misschien een ander publiek.
Hoe dan ook genoten van een prachtige dag in een prachtig landschap!
Marijn Vandevoorde