Zaterdag 10-11-2015 , om het jaar goed te beginnen zullen we al weer eens een loopje uitkiezen. Vorige week belde ik Gust De Keyser op om te vragen of hij zin had om eens wat verder te rijden voor een loopje. Gust zag het wel zitten en zo stonden we zaterdag om 06u30 klaar aan de fabriek van den Duvel om samen op te rijden naar Appelscha.. euh, waar? Appelscha ligt ergens ver weg in Nederland, een dorpje ergens in Friesland en vlak daartegen het Drents Friese Wold waar we dwars door gaan lopen.
Tijdens de week kregen we nog te horen dat de trail misschien niet zou doorgaan door de hevige stormen, ik mail de organisatie om te smeken om het evenement door te laten gaan, ze gingen er alles voor doen maar wouden toch ook wat veiligheid inlassen wat te begrijpen valt. Tijdens onze rit van 3u30 hebben Gust en ik weer zoveel bij te praten dat we enkel uit ons gesprek te halen zijn door soms plotselinge heel harde windvlagen. Het is 11°C maar tijdens een plaspauze onderweg voelt het veel kouder aan.
Om 09u30 zijn we ter plaatse en worden met open armen ontvangen, 2 legertenten dienen als omkleedzone en startplaats. Ik doe mijn korte broek aan en steek niets in mijn rugzak, een bidon in de hand zou wel voldoende zijn voor een trail van 43,6km met twee bevoorradingen. Even voor de start wensen Gust en ik elkaar succes, Gust had in de mot dat ik wat sneller ging lopen dan anders. Om 10u30 roepen ze dat we mogen starten, het was een zware week voor mij en ik schiet weg om het allemaal wat van me af te lopen, achter mij hoor ik roepen “amai, die schiet weg als een speer”. 300m verder draaien we het bos in en na 5 minuten zie ik al niemand meer achter mij. Dit is er wat over, even gas terug nemen en de tweede komt me al snel voorbij gevlogen. Er staat enorm veel wind en als de wind op kop staat is het soms tegen 8km/u beuken. Iets later komt de volgende me voorbij en na 5km loop ik in vierde positie.
Het landschap is hier buitengewoon prachtig, ik loop met gewone joggingschoenen, het slijk is hier anders dan bij ons en makkelijk te doen met gewone schoenen. 43,6km lang gaan we nu eens geen enkel huis tegenkomen, het ene mooie tafereel na het andere. Ondertussen is mijn regenvestje uit gegaan, het is veel te warm maar soms ook weer te koud, grrr, moeilijk kleden zo. Het gevoel zit wel goed maar toch is mijn snelheid voor mij nog te hoog, ik mag niet vergeten dat ik weer twee weken niet gelopen heb. In de verte loopt nummer 3, gelukkig keek ik even naast mij en zag daar rode lintjes hangen, even heel hard roepen en gelukkig kon hij me nog horen en moest zo niet teveel verloren lopen. Daarna spreken we nog wat samen maar zijn snelheid ligt te hoog voor mij en ik laat verstandig lopen. Voor ons een fietser die overal nog lintjes bij hangt waar ze door de wind zijn weggeblazen.
Eerste bevoorrading, alles in orde, even mijn drinkbus laten vullen met water, een beetje eten en snel verder wat nummer 5 loopt vlak achter mij. Mijn snelheid valt nog wel goed mee maar het is toch regelmatig achter mij kijken om de voorsprong in te schatten. Plots een heel harde windvlaag, vlak naast me valt een hoge spar om, heel indrukwekkend als zo een boom omvalt vlak naast u, toch opletten voor meer vallende bomen. Het parcours blijft prachtig maar is zeker niet minder zwaar geworden, we moeten soms door blubber waar ze met grote machines door gereden hebben. Ook de wind en regen vraagt op sommige stukken veel van ons krachten.
Over krachten gesproken, ik heb niets mee om te eten en de volgende post rond km31 komt niets te vroeg. Nog steeds in vierde positie maar ik voel een enorme dip aankomen. Voor mij twee schapen die wegrennen, ze kiezen toevallig steeds dezelfde weg als ik en blijven zo 500m voor me lopen. Vanaf nu is het proberen om tempo wat te onderhouden, elke 5km staat een bordje en deze keer blijft het echt lang weg , de dip is er zoals voorspeld. Even nog wat vertragen en alles onder controle houden. Na ergens km 38 komt de derde me plots weer voorbij, hij is nog eens verkeerd gelopen en loopt ook deze keer snel van me weg.
Dan moeten we door duinen, prachtig, omhoog omlaag door het mulle zand, het lijkt hier wel een andere planeet. Na de duinen probeer ik terug wat te versnellen maar had dit niet mogen doen, er schiet een reuzenkramp in mijn been… shit, niet nu, ik moet nog 3km.. Alles uit mijn drinkbus halen en voorzichtig dribbelen, het lukt en net onder de kramp geraak ik nog vooruit, het waren verdorie 3 lange kilometers maar we zijn er geraakt.
De vierde plaats is binnen in een tijd van rond de 3u54 strompel ik zeer tevreden over de meet. Gust komt iets na 05u binnen en is ook super tevreden van deze mooie uitdaging. We bedanken de organisatie en maken ons klaar voor de lange reis terug naar huis. Een super geslaagde organisatie, een trail die zwaar is vooral door de weersomstandigheden. Prachtige natuur en allemaal vriendelijke mensen, we hebben echt geen huis gezien onderweg. Nummer 1 is binnen van dit jaar, en zondag wouden we de 42km in Olne gaan lopen maar ik was me vergeten inschrijven.. de volgende dubbeldekker zal dus nog wat moeten wachten.
Never give up en hop naar de volgende.
Paul van Hiel