Jan Albert Lantink deed mee aan de 100 mijl van Berlijn. De 100 mijl volgt de route van de Mauerweg, een lange afstandspad over de voormalige Berlijnse muur. In een aantal jaren tijd is de 100 mijl van Berlijn een wedstrijd geworden met aanzien, waarvoor in Duitsland maar ook internationaal veel belangstelling is. Een aantal toplopers kwam in de afgelopen jaren naar Berlijn. Marco Bonfiglio en Mark Perkins wonnen de wedstrijd beiden 1 keer. Perkins liep in 2014 de snelste tijd in 13.06.52 en Marco Bonfiglio kwam in 2015 tot een tijd van 13.40.11. De looprichting verschilt door de jaren. Op de route door Berlijn staan 47 stoplichten waar je als deelnemer moet wachten, door rood lopen kan diskwalificatie opleveren. In 2014 waren de meeste stoplichten in het begin van de route, wat een voordeel lijkt te zijn. In 2015 en dit jaar waren de meeste stoplichten aan het eind van de route.
Jan Albert Lantink was vooraf duidelijk favoriet, waarbij er wel een aantal sterke lopers meededen als Benjamin Brade (100 km 7.31, Baltic Nonstop 234 km 23.23) en Patrick Hösl (24 uur 249 km en 4e in Spartahlon). Jan Albert startte in een stevig tempo en bouwde een voorsprong op ten opzichte van het schema wat hij had gemaakt. Benjamin Brade liep de eerste 60 km op maximaal 10 minuten van Jan Albert als tweede. Het regende in het begin stevig, werd toen droog waarna Jan Albert een schoenenwissel had op 52 km. Kort daarna begon het weer te regenen.
Met veel klinkers, stoeptegels en stukken halfverhard was het parcours zwaarder dan verwacht. Het parcours is daarbij allesbehalve vlak. Kortom een pittig parcours. Door de regen liep Jan Albert zijn rechtervoet stuk, met een bloederige rechterschoen als gevolg. Geen pretje om hiermee de tweede helft van de 100 mijl mee te moeten lopen.
Jan Albert kwam na ca. 7.49 door op de 100 km. Zijn schema richting parcoursrecord had hij toen al losgelaten. Zijn voorsprong op de nr. 2 Benjamin Brade was op 100 km al bijna drie kwartier. Op 115 km had Jan Albert bijna 10 minuten achterstand op het schema van Bonfiglio dat tot 13.40 leidde. In de kilometers daarop wist hij tijd terug te pakken en een kleine voorsprong te nemen. In het laatste lastige deel door een druk Berlijn met veel stoplichten wist hij die voorsprong te behouden. Hij finishte in 13.39.56 officieus, waarmee hij 15 seconden sneller was dan Marco Bonfiglio in 2015. De tweede tijd overall en de beste tijd in de versie met de stoplichten op het laatst. Weer een knappe prestatie van Jan Albert Lantink.
De 13.39.56 is de snelste 100 mijl ooit gelopen door een Nederlander. De snelste 100 mijl was die van Ron Teunisse die in 1990 13.54.01 klokte als doorkomsttijd op de 100 mijl bij zijn 24 uur in Apeldoorn toen hij zijn 261,745 km liep. Jan Albert zelf kwam tijdens de Ultrabalaton nog sneller door, maar daar is geen officiële registratie van. Een overzicht van de 100 mijls prestaties is te vinden op: https://ultraned.org/n_item/f6180.php De beste Wereldprestatie op de 100 mijl in de categorie M55 is volgens de Record lijst van de IAU die van de Brit Dave Cooper die in 1990 in Birningham tot 15.14.35 kwam bij een wedstrijd op de baan. Helaas tellen prestatie gelopen in Berlijn niet voor de records die door de IAU worden bijgehouden.
De strijd om de overige podiumplekken was tot op het laatst toe spannend. Sasha Dehling buitte zijn thuisvoordeel uit. Sasha komt uit Berlijn en werd verrassend tweede in 14.37.35 voor Patrick Hösl die in 14.40.41 de Japanner Hideyuki Mamiya (14.42.13) maar net voorbleef. Bij de vrouwen won Katrin Grieger in 17.20.20 voor Antje Müller in 17.50.34.
De link naar de website met de tussentijden is: https://timing.sportident.com/live/100meilen/ De link naar de website van de organisatie is: http://100meilen.de/
Sport fotograaf Meijco van Velzen die ook altijd bij de RUN foto’s maakt, was in Berlijn en maakte een mooie reeks foto’s van deze loop. De link naar de foto’s is: http://meijco.blogspot.nl/2017/08/mauerweglauf-berlijn.html
Henri Thunnissen