Je moet niet altijd bij hetzelfde blijven. Daarom is iets nieuws juist hardstikke leuk. Zo heb ik me aangemeld voor mijn allereerste etappeloop. Der Rheinsteig. 8 dagen lopen, ongeveer 340 km in totaal en ruim 11km aan hoogtemeters (dus 1 en ¼ keer de Mount Everest). Langste etappe is 53 km. Kortste etappe 35 km.
Der Rheinsteig is een lange afstandsroute welke sinds 2003 goed is onderhouden en zeer goed is gepijld. Het begint in Bonn; het eindigt in Wiesbaden. Of andersom, want het is voor beide richtingen gepijld! De Rheinsteig is onder wandelaars zeer bekend als lange afstand wandeltocht. Wel zijn er enkele hele steile gedeeltes onderweg. Uiteraard zijn dat ook de mooiste stukjes.
Dit jaar heeft de loop haar 13de editie. Het begint een week voor Goede Vrijdag, 23 maart dus, en de laatste dag is op Goede Vrijdag zelf. Op donderdag 22 maart vertrek ik naar Bonn. Onderweg pik ik Henk Geilen en Astrid Kettenis op. En in Aken de organisatoren Helmut en Martine Hardy en nog meer Akense lopers. We hebben een mooi verblijf in Hotel Venusberg. Daar zie ik ook mijn kamergenoot, Bram van der Bijl.
De loop is georganiseerd door Laufendhelfen. Opgericht door Rudolf en Brigitte Mahlburg. Zij hebben de voorgaande edities georganiseerd en dat is natuurlijk flink veel werk. Dit jaar waren zij helaas niet in staat de loop te organiseren. Ze zijn wel een dag langs geweest en ze hebben een gigantische Schwarzwald-taart meegebracht.
Dit jaar is de loop georganiseerd door Helmut, Martine met Björn Niehenke en Maren Hattebuhr. Onderweg wordt geld opgehaald voor het onderzoek naar een geneesmiddel voor de ziekte van Duchenne. Aktion Benny & Co. Dit onder het motto: Gezonde Spieren voor Zieke Spieren. Gezamenlijk lopen, gezamenlijk helpen. We hebben per deelnemer €160 ingelegd (50 cent per km). Onderweg hebben we ontvangsten bij scholen en burgemeesters gehad die een schenking hebben gedaan.
Der Rheinsteig is een groepsloop en zeker geen wedstrijd. Een grote groep hardlopers en een klein groepje die iedere dag een stukje wandelt en een stukje de trein pakt. Dat laatste is niet zo duur omdat er in Duitsland met groepstickets kan worden gereisd. Uiteraard lopen de 4 Nederlanders (Astrid, Henk, Bram en Ik) mee met de hardlopers. Omdat het een groepsloop is, lopen we gezamenlijk en op mooie plekjes wachten we op de anderen. Omdat er veel geklommen en gedaald wordt, betekent dit dat het tempo niet hoger is dan 6 km/uur. Met als gevolg dat we in het begin later op de bestemming komen. Wel kunnen we onderweg genieten van de mooie omgeving en uitzichten. Björn loopt voor in de groep, Helmut loopt achter. Martine leidt de wandelaars.
Als voorbereiding op Der Rheinsteig heb ik bij een aantal lopen op bankjes gelegen als teken van ontspanning. Foto’s hiervan staan op de website. In de week ervoor heb ik bij collega-ultraloper Christian Diem nog een cursus Wim Hof methode gedaan en ook in een ijsbad gelegen; nog meer ontspanning. De ademhalingstechnieken hebben me veel inspiratie gegeven.
Dag 1 gaat van Bonn naar Unkel. De langste dag met 53 km en de meeste hoogtemeters 1900. We beginnen om 8.30 uur. In het begin nog een ontmoeting in een school en daarna het stadshuis 5 km verderop. Waar de burgemeester van Bonn ons verwelkomt. Foto drankje. En een gift voor Benny & Co. Daarna het echte lopen. Eerst langs de Rijn. En even verder omhoog naar de Petersberg waar Michael Gorbachev zo’n 30 jaar gelee nog een topontmoeting heeft gehad met Ronald Reagan. Het weer deze dag is waterkoud Om 18.30 uur, net voor het donker, arriveren we in het Scheurener Hof. Onze bagage is door dit hotel van Bonn naar hier gereden.
Vanaf dag 2 wordt het weer alleen maar beter. Zon en licht. Helaas ligt het tempo lager. Eerst de beroemde brug van Remagen; de enige brug over de Rijn die niet is opgeblazen tijdens WO2, waardoor de Amerikanen vrije doorgang hadden naar de overzijde van de Rijn. Ontvangst bij de burgemeester in de oude stad Linz am Rhein. En dan het einde van de etappe in Wollendorf, 44 km. Waar onze bagage gereed staat. Ons verblijf is in een pension in een ander dorp aan de Rijn. Met een shuttle werden we heen en weer gereden, prima. Jammer is dat we weinig tijd in ons pension hadden. De eigenaar heeft ons hartelijk ontvangen, maar we hadden helaas geen tijd. Ook omdat deze nacht de zomertijd in gaat. Maar ja straks bij de volgende etappelopen, bv de Holland Ultra Tour, is de tijd na afloop krapper! Overigens zijn alle hotels van goede kwaliteit. Geldt eveneens voor de maaltijden, ook voor deze vegetariër.
Dag 3, Wollendorf – Urbar. Eerst over de rivier de Wied over en even later een lange steile kloof naar beneden.
http://www.ruppertsklamm.de/impressionen.html Mooie etappe met zonnig weer. We zien de eerste wijnvelden verschijnen. Bij elkaar 48 km. Deze etappe is sneller gelopen. Lekker vroeg binnen. Meer tijd bv voor de stretchoefeningen van Ann zonneveld. En nog even tijd om laat op de avond een stukje buiten te lopen met een mooi uitzicht over Koblenz.
Dag 4 naar Filsen 40 km. Eerst langs de vesting boven Koblenz met uitzicht op de plek waar de Moezel in de Rijn stroomt; Deutsches Eck. Nog even de rivier de Lahn oversteken en dan komt het mooiste gedeelte van der Rheinsteig. Nu lopen we langs het gedeelte waar de Rijn een diep dal in de Eifel heeft gesneden. Dit is het gebied van Loreley. Een schone vrouw die op een rots zit en daar de kapiteins van de passerende schepen verleidt. Die verliezen de controle over hun boot en knallen op een rots of ze komen vast te zitten op een ondiep gedeelte. Kortom het is geen goed teken Loreley te ontmoeten. Wij worden vergezeld door miss Loreley en gelukkig gaat het nu wel goed. Zij brengt ons naar het eindpunt Filsen, een mooi klein oud dorpje. De specialiteit daar is kersen (en wijn). Een andere soort kersen dan die wij kennen. Ons hotel ligt naast de poort. Daar worden we opgewacht door Anja. Zij, ondersteunt door haar hele oude ouders, verzorgt onze maaltijd met het zeer vullende traditionele Döppekuchen, http://www.germany.travel/nl/steden-cultuur/tradities-gebruiken/doeppekuchen.html, (voor mij uiteraard zonder spek). Deze koek zal nog vaak onderwerp van gesprek zijn de komende dagen. Met een volle maag gaan we gemoedelijk slapen.
Dag 5 naar Loreley. 35 km relaxte afstand. Met interessante namen onderweg: “Die Feindlichen Brüder”, later Burg Maus en nog verder Burg Katz. Tussen die 2 burchten het plaatsje Sankt Goarshausen. Om hier te komen genieten we eerst nog vanaf een rots het mooie uitzicht over de nauwe rijnvallei. Dan steil naar benee met vele metalen stangen etc. In het plaatsje is er mogelijkheid tot shoppen. Ikzelf naar de super voor fruit en chocomel. Anderen naar de Delikat voor wijn. Vanaf daar omhoog naar onze slaapplaats. Dat dorp schijnt Loreley te heten. We waren er al vroeg, om 4.30 uur, nog hartstikke licht. Na afloop heb ik nog 5 km extra gelopen om nog iets van deze omgeving te zien en OK voor wat extra km. ’s Avonds bespreek ik met wanderaar Gitti de weersverwachting (regen op woensdag) en we zien dat het tijd is voor een Schneckentanz. Tot nu toe zijn we van neerslag verschoond gebleven.
Dag 6 de 40 km naar Assmannshausen. Weer een mooie dag met nog steeds hoog uitzicht over de nauwe Rijnvallei. Het is ook een UNESCO werelderfgoed. Over een stuk van 80 km gaat er geen enkele brug over de Rijn. Als je wil oversteken, moet het per veerboot. Of zwemmen. Helaas is er die middag toch regen. Aanhoudende motregen. Gelukkig zijn er geen steile afdalingen op steenachtige ondergrond. Gewoon over breed bospad zonder slipgevaar. De eerste organisatoren van Laufendhelfen, Rolf en Brigitte, wachten ons op in het hotel in Assmannshausen. Ze hebben 2 gigantische Schwarzwaldkuchen meegenomen. ’s Avonds krijgen de deelnemers een mok en Oorkunde uitgereikt. In totaal is er €8800 opgehaald voor Aktion Benny & Co.
Dag 7 zijn 37 km naar Kiedrich. Eerst passeren we een megalomaan (entschuldigung) standbeeld van een keizer. Daarna wordt de omgeving lager, het dal veel breder en lopen we tussen de wijnvelden. De schoorstenen van Mainz zijn in beeld. Gelukkig gaat der Rheinsteig een stuk van de rivier af. We belanden in een kasteel. En lopen door bossen, waar er veel meer modder ligt. Toch is het warmer en ervaren we waarom dit het warmste gedeelte van Duitsland is! Het laatste stuk worden we vergezeld door een grote groep lokale lopers. En in Kiedrich worden we verwelkomd in het gemeentehuis. Voor de liefhebber is er een wijnproeverij. Ik prefereer nog een mooi stukje te rennen. In de zon en met mooi uitzicht. ’s Avonds een grote en laatste gezamenlijke maaltijd met ook veel lokale mensen erbij. En een toast, omdat het grootste deel er op zit. We verblijven in een mooi groot pension. Veel ruimte en heel veel kasten. Echt verrassend groot deze ruimte.
Dag 8 slechts 34 km naar Wiesbaden. Eerst nog 14km bos en dan komen we in de stad. Na 27 km komen we op een slot en hebben we der officiële Rheinsteig voltooid. Gelijk erachter een heerlijke ijscowinkel. Volgens sommigen is dit de werkelijke reden om der Rheinsteig te lopen. Daarna nog 8 km om bij de Thermen in het centrum te komen. Hier krijgen we een lunch aangeboden en we mogen zwemmen. Zwemmen na een loop is altijd heerlijk ontspannend.
Het was een mooie ervaring om met deze groepsloop te hebben mogen meedoen. Er was een mooie eenheid in de groep. Ondanks dat sommige lopers lange afstanden doen (24 uur Spartathlon Deutschlandlauf); anderen rennen zo af en toe. De groep was op haar kleinst met 13 lopers en in het weekend op haar grootst met 30 lopers. Een 13-tal was er van het begin tot het eind dabei. Waaronder de 4 Nederlanders. Nieuw is dat er veel info en foto’s via de app worden uitgewisseld. Voor het eerst dat ik zoiets doe en gelijk op de dag zelf al mooie foto’s zie.
Volgend jaar is Der Rheinsteig van 12 april t/m 19 april 2019. Meer informatie op de website:
http://www.laufendhelfen.de/lh_de/infos_fuer_laeufer/eigene_veranstaltungen/rheinsteig_erlebnislauf/index.php
Nitish Zuidema