Na reeds 2 x afscheid te hebben genomen van de hardloopsport, althans van het lange werk, te weten na het bereiken van de mijlpaal 40 landen (toen mijn knie niet verder wilde) en na het bereiken van het ons allen zeer bekende getal 42 landen (toen om te kijken of ik “het” nog kon na mijn heupbreuk, zie https://www.ultraned.org/v_item/f7188.php ), kan ik thans melden dat ik weer in omloop ben.
Na vorig jaar reeds 2 x de marathonafstand te hebben gewandeld, respectievelijk tijdens de 50 kilometer en de 6 uur van Sri Chinmoy, heb ik het wandelen steeds serieuzer aangepakt. Vooral het feit dat mijn gewraakte linkerknie helemaal niet wakker bleek te liggen van deze belasting heeft mij hiertoe doen besluiten. Ooit begonnen met Nordic walken (in het kader van het herstellen van mijn heupbreuk), heb ik het langzaam aan steeds vaker afgewisseld met wandelen zonder stokken. Door het gericht trainen gaat het steeds sneller en intussen heb ik in de training bijvoorbeeld op de 10 kilometer reeds 1.08 gewandeld en op de 25 kilometer 2.56. Dit betekent een gemiddelde van respectievelijk 8,8 en 8,5 per uur en er zit nog rek in. Voor de goede orde: ik doe dus niet snelwandelen (met die vreemd ogende techniek), maar ik wandel snel.
Helaas bleek enkele dagen van te voren (toen we al in Praag waren) dat het op de dag van de wedstrijd (voor de tijd van het jaar) extreem koud zou worden. Het zou 3C zijn bij de start en niet veel meer worden dan 8C. Dit heeft mij doen besluiten (immers ik kan niet tegen kou) om op de Expo (flink van omvang) wat zaken aan te schaffen die ik niet had meegenomen, te weten een lange hardloopbroek, een thermoshirt, een hardloopjack, een muts en handschoenen. Voor € 80 was ik klaar. In Nederland zou dat “iets” meer gekost hebben vrees ik, ook op een Expo.
De dagen ervoor hadden mijn vrouw Manon en ik allerlei attracties bezocht en heerlijk gewandeld in de prachtige en gezellige (binnen)stad, die overigens voor iedereen een aanrader is. Omdat Manon al geruime tijd veel last had (gaat intussen veel beter) van haar voet en omdat ik graag op loopafstand van start/finish verblijf, hadden we ook een leuk appartement geboekt in de binnenstad.
Op 5 mei jl. stond ik aldus aan de start van de marathon van Praag, met de intentie om enerzijds mijn 43e land te scoren, maar anderzijds om zo dicht mogelijk naar de 5 uur grens te komen. Vóór de inschrijving had ik de uitslagenlijst van vorig jaar bestudeerd, want om voor de bezemwagen uit te lopen zou niet goed zijn voor mijn ego. Er zouden naar verwachting zo’n 1.000 (hard)lopers achter mij eindigen, dus daar hoefde ik niet bang voor te zijn. Zoals te doen gebruikelijk was ik voor de start wat opgeschoven door de diverse startvakken, ook met de gedachte dat ik dan niet (meteen) helemaal achteraan zou lopen.
Om 9.00 uur was het startschot daar en na pakweg anderhalve minuut passeerde ik de chipmat. Gedurende de eerste 10 kilometer en dan vooral in de eerste kilometers dacht ik, toen ik aan alle kanten voorbij werd gestoven, regelmatig “wat doe ik hier”. Mede omdat ik in het startvak had staan kleumen (ondanks 4 lagen kleding) kwam ik ook niet lekker op gang. Pas na 4 kilometer (misschien ook wel omdat Manon daar (net als bij de 12, 25 en 30) stond) begon het goede gevoel op te komen. Tussen 10 en het halve marathonpunt werd de frequentie waarmee ik ingehaald werd langzaam aan kleiner en halverwege kwam ik door in net geen 2.36. Toen ben ik gaan versnellen, maar dat hield ik slechts 5 kilometer vol. Daarna heb ik de tijd minder belangrijk gemaakt en ben ik mij gaan richten op het “opvegen” van lopers die er door heen zaten. Na pakweg 30 kilometer ben ik niet of nauwelijks meer ingehaald en dat is een heel lekker gevoel. De lopers die ik tussen 30 kilometer en de finish inhaalde waren vaak aan de wandel, maar ook regelmatig nog aan het joggen. Veel van hen konden het kennelijk niet velen dat ze werden ingehaald door een wandelaar en versnelden, iets dat in deze fase meestal niet verstandig is weet ik uit ervaring. Resultaat hiervan was regelmatig dat ze wat verderop instortten. Zo ben ik in een zeer regelmatig tempo de laatste 17 kilometer doorgekomen en finishte ik in 5.10 met een negatieve split (iets wat door mijn onstuimige manier van lopen in mijn hardloopcarrière slechts zelden aan de orde was) van 1 minuut. Volgens de uitslagenlijst heb ik uiteindelijk 912 (gefinishte) lopers achter me gelaten. De uitvallers zitten daar niet bij.
{b}EPILOOG{eb}
Is dit iets om trots op te zijn, immers er zijn er ook ruim 6.000 vóór mij gefinisht ? Dat mag u zelf beoordelen. Ik heb er in ieder geval vrede mee dat ik niet meer (zoals in mijn beste jaren) onder de 3 uur loop. Het verval in de loop der jaren (vanaf 2000) heb ik steeds goed kunnen verteren, mede door het op een gegeven moment oppakken van het doel om in zoveel mogelijk landen een marathon te lopen (dank daarvoor Jaap van de Berg) en daardoor veel van de wereld te zien. Dan weer door prachtige steden (zoals Dubai), dan weer door overweldigende natuur, soms in de hitte (zoals Bahama’s, Cancun en Curacao), soms heel koud (zoals Belfast, Reykjavik en Praag) soms heel zwaar (met als hoogtepunt de Two Oceans rond Kaapstad die ik 3x deed), soms met bijna alleen maar klimmen (zoals Liechtenstein) en soms geheel vlak. Het onvermijdelijke afscheid na mijn 42e land (Singapore) viel mij mede daarom zwaar.
Misschien wel dankzij (kun je dat zo stellen ?) mijn heupbreuk ben ik in de wandelsport terecht gekomen en daardoor heeft de mogelijkheid zich aangediend om mijn landenspaarhobby voort te zetten. Praag smaakte (ondanks de kou en de frustrerende 1e kilometers) uiteindelijk naar meer. Waarschijnlijk zal ik de komende jaren veel in het voormalig Oostblok te vinden zijn, want tot Tsjechië had ik wat dat betreft slechts Kroatië gescoord. Echter ook buiten Europa zijn er nog wel wat landjes waar wij graag heen willen. Ik hoop/denk uiteindelijk binnen de 5 uur te kunnen finishen. Mijn aard brengt met zich mee dat ik altijd iets moet hebben om mij naar toe te vechten, dus dat is een mooi en (denk ik) haalbaar doel.
{b}Albert Meijer{eb}
(a.meijer1 <> quicknet.nl)