In de kleine wereldje van de ultralopers kennen veel atleten elkaar. Zij ontmoeten elkaar tijdens het lopen. Er zijn er niet zoveel wedstrijden, dus je gaat al gauw naar dezelfde marathons en ultralopen. Je loopt een marathon als training, achterin het peloton. Of je loopt een wedstrijd als een optelsom van vele kleine ronden. Dan spreek je vanzelf met andere lopers – vaak urenlang. je moet het van elkaar hebben – tips, advies, ervaringen, waar moet je die anders vandaan halen? Op de atletiekvereniging of in de loopgroep ben je een buitenbeentje. Pas als ultralopers onderelkaar wordt de loophobby echt serieus genomen. Misschien is dat wel de echte verklaring achter het succes van UltraNED.
Het organiseren van een ultraloop kent ook zo zijn eigen regels, problemen en oplossingen. Daarbij vinden de organisatoren vooral steun onder elkaar. Ultralopers vormen een minderheid binnen de KNAU dus het is logisch dat de ondersteuning relatief gering is. Ook de wedstrijdorganisatoren -soms ook zelf actief als deelnemer- zoeken elkaar op. Nog een verklaring achter het succes van UltraNED.
Het ging dan ook heel gewoon. Als vanzelf. Ik was er vroeg bij op het Internet. Mijn loophobby wisselde ik af met mijn PC-hobby. Ik werd lid van een emailclub voor hardlopers: de Amerikaanse Dead Runners Society. Toen ik ontdekte hoe ik de emailadressen van andere Nederlandse leden op mijn beeldscherm kon toveren, was de stap snel gezet: een eigen Nederlandstalige emailrondzendlijst. Eén email verstuurd en vele enthousiaste reacties ontvangen. Bram van der Vos kon een plekkie versieren op de internetserver van de Vrije Universiteit te Amsterdam. De Dutch language Runner’s Society was geboren! Ook anderen (te veel om op te noemen) namen taken op zich en de er kwamen steeds meer lijst-abonnees. Ze gaven elkaar advies, staken elkaar een hard onder riem tijdens blessureleed, deelden met elkaar de leuke loopprestaties. Meestal zonder elkaar ooit ontmoet te hebben. Daartoe moesten we zelfs speciale gele drsnl-petjes gaan dragen tijdens marathons … Het rijke archief van DRS-NL staat nog steeds online: http://home.wanadoo.nl/elske.k/faq-drs-nl/
DRSnl begon ook met virtuele loopgroepen – kleine groepen die per email elkaar begeleiden in de trainingsaanpak. Hier werd vooral gebruik van gemaakt door ultralopers. Zij waren er dermate intensief mee bezig, dat ze iets teveel de toon begonnen te zetten op drs-nl. De KNAU website bood toen nog geen platform. In Canada gaf David Blaikie met zijn http://www.ultramarathonworld.com/ ons alle ruimte. Maar ja, dat kon niet in de Nederlandse taal. Dus zochten we een eigen plek op Internet, een soort virtuele atletiekvereniging voor ultralopers.
Wonderlijk eigenlijk. Daar waar we in de vergaderzaaltjes van de KNAU soms niet tot veel gezamenlijke initiatieven kwamen, bleek dat op Internet heel anders te gaan. Heen-en-weer emailen over de technische randvoorwaarden, de meetbare doelstellingen, de wensen, de taakverdeling. En zie: binnen enkele maanden ‘virtueel samenwerken’ hadden we een website online: https://www.ultraned.org Zonder statuten, zonder huishoudelijk reglement – Anton Geesink en andere vergadertijgers uit de sportwereld zouden daar een voorbeeld aan kunnen nemen 😉
Weer enige maanden later was ultraNED uitgegroeid van eenvoudige informatieve website tot een middel van communicatie voor allen die zich in het Nederlandse taalgebied met marathon en ultralopen bezighouden. Erkend binnen de KNAU. Gemeld in de bladen als Runner’s World en gekoppeld
(hyperlink) op de vele websites over atletiek – startpagina’s, themawebsites en de in aantal toenemende websites van lokale verenigingen. Het was de ict-professional Tom Hendriks die de website tot een echte interactieve website maakte. Hij voegde een database toe: daarin kunnen wedstrijdorganisatoren hun uitslagen gratis plaatsen. Atleten hebben daarmee een prachtig archief ter beschikking met al hun officiële loopprestaties. Persoonlijke records, nationale records — het zit er allemaal in. De “achterkant” van de website heeft hij ook sterk verbeterd. Zonder detailkennis kan je nu als correspondent je berichten direct op internet plaatsen. UltraNED was technisch gereed, en in zijn soort ultramodern!
Honderduizend keer is er nu al op gekeken. Voor zo’n kleine doelgroep voorwaar niet gering. Konklusie: het voorziet duidelijk in een behoefte. Les: ook zonder verenigingsregeltjes en vergadertradities kan een club mensen heel doelgericht en effectief met zijn hobby bezig zijn. Op
Internet. Op UltraNED.
Oskar van Rijswijk
oskar@mijncomputer.nl