Afgelopen weekend tijdens het tweede rondje Guus spraken we Nicolette, afgelopen tien jaar het zielsmaatje van Guus. In de afgelopen tien jaar tot een week voor zijn dood, spraken ze elkaar vele malen per week. Zo kende ze veel van Guus loopervaringen en loopevaluaties. Ze bekeek afgelopen week de site http://www.rondjeGuus.tk.
Ze zag de top 5 van Guus z’n favoriete lopen. Na enige aarzeling had ze een puntje van kritiek. Ze was het persoonlijk niet helemaal eens met de top 5 die door de vrienden van Guus was samengesteld. Ze kwam tot de volgende top 5:
1. Rondje Texel (“daar keek hij altijd naar uit en was er altijd mee bezig, ook waren er de herinneringen aan Jan Knippenberg, zijn idool”);
2. Spartathlon (“dat was zijn levensdoel, maar hij had volgens mij z’n conclusie getrokken dat hij er nog niet aan toe was”);
3. Olne-Spa-Olne (“staand voor al zijn tochten door de Ardennen met de glibberige smalle paadjes. En door het idee dat hij samen met Ton Smeets een nieuwe loop in de Ardennen zou gaan opzetten”);
4. Swiss Alpine (“vanwege het lopen door de bergen, het grote hoogteverschil en de mooie uitzichten”);
5. Haarlemmermeerloop (“alleen al omdat hij die met mij heeft gedaan, de enige loop waar ik hem heb begeleid op de fiets en het was een punt-tot-punt parcours in een ronde. Guus was gek op rondtrekkende bewegingen”).
Op twee vragen van de vrienden gaf Nicolette de volgende uitleg:
– Rondje Texel staat op 1 en de Spartathlon op 2, terwijl de Spartathlon zijn levensdoel was. Hoe zit dat? Texel kon hij altijd lopen en Guus had besloten dat hij nog niet aan de Spartathlon toe was.
– En waarom staat de Trans Gaulle (door de vrienden van Guus op 2) niet bij de top 5?
Het was voor Guus wel een ervaring, maar eigenlijk vond hij de loop volgens mij saai. De wedstrijd leek me toch niet helemaal zijn “ding”, misschien zat er wel wat teveel asfalt in. Hij was gewoon wat minder enthousiast. Wel vond hij de sociale contacten prettig.
Wim-Bart Knol (mede namens Nicolette van Bergenhenegouwen)