Te lezen in de “Metro” na het weekend van 6-7 augustus 2005:
verregende Dance Valley met 40.000 bezoekers / In Rotterdam
komen 500.000 mensen zich vergapen aan een demonstratie van
o.a. 2 formule 1 wagens die zich brullend door de straten van de
havenstad persen / Naar een voetbalwedstrijd tussen Ajax en
PSV kijken gemiddeld 2 miljoen (tv) kijkers.
Als je die aantallen leest dan is de publieke belangstelling en
algemene aandacht wel erg gering voor een groepje mensen dat
probeert 3 dagen achter elkaar een marathon te lopen. Onze
(ultra)sport is er nu eenmaal eentje in de marge en soms vind ik
het wel eens jammer dat er zo weinig aandacht en waardering is
voor de vaak toch niet geringe prestaties. Neem nu bijvoorbeeld
Jan Nabuurs. Na een lange periode van blessureleed loopt hij de
eerste marathon op vrijdag in 2:56, een tijd waar de gemiddelde
marathonloper in Nederland alleen maar van durft te dromen. En
alsof dat nog niet genoeg is loopt hij de komende 2 dagen nog
eens 2:58 en 2:57. Wat je noemt een prestatie van formaat!
Aan de andere kant heeft het ook wel iets knus, dat kleine
groepje mensen waarvan je de meeste wel kent en ook de
prachtige bosrijke omgeving van Diever die al zijn geheimen al
lang prijs heeft gegeven omdat je er al heel wat kilometers hebt
weggestampt. Het is dus een soort thuiskomen op vrijdagmiddag
5 augustus in het Grand café van het Wildryck.
De uitdaging van 3 marathons in 3 dagen leek me wel eens mooi
om aan te gaan. Als me het niet zou lukken kon ik het altijd
zeggen dat het maar een training was voor de 100 van
Winschoten in september. Uiteindelijk zie ik het ook wel als
training maar tijdens zo’n 3-daagse is het toch wel interessant
om te kijken wat er bijvoorbeeld de 3e dag nog in zit, hoe de
benen zich voelen vlak voor de start op de 2e dag en ook wie je
naaste concurrenten zijn en of je nog een plaatsje kunt
opschuiven in het klassement. Het zou vooral een lesje worden
in herstellen en het verdelen van de krachten. Tussen de
marathons door je lichaam goed verzorgen, voldoende slapen en
eventuele blaren behandelen. Verder natuurlijk niet al te snel
starten de eerste dag. Geldt deze gouden regel al bij een enkele
marathon, hier is het helemaal noodzaak want na vrijdagmiddag
volgen er nog 2!
Het weer is tijdens deze 3e editie van de 3-daagse een verhaal
apart. Waar het de vorige edities nog warm was en temperaturen
van 25-30º C heersten, werd er nu een regenachtig weekend
voorspeld met temperaturen die niet boven de 18º C zouden
uitkomen. Die voorspellingen zijn dus aardig uitgekomen. De
eerste dag (vrijdag) was de start om 16:00 uur om de deelnemers
gelegenheid te geven naar Diever af te reizen. Het wordt een
natte bedoening want na de regen editie van de marathon van
Rotterdam in 1993 is dit pas de 2e marathon die ik ooit loop
waarbij het gedurende de hele marathon plenst. Het grote
verschil met Rotterdam is echter dat de regen hier veel invloed
heeft op het parcours want de omgang van 2,5 km bospad
worden per ronde blubberiger en moeilijker te belopen. Het kost
ook veel energie om steeds weer de juiste route te vinden en niet
uit te glijden over de steeds gladder wordende plekken. Toch
loop ik relatief lekker en finish ik in 3:24.
De 2e dag ervaar ik achteraf als de zwaarste doordat het pad op
deze dag het moeilijkst te belopen is en ook omdat het de benen
nog wel wat zwaar aanvoelen van de inspanning van gisteren.
We hebben het geluk (?) dat we in een gebied zitten in
Nederland waar de regen blijft hangen want we krijgen nog het
nodige hemelwater te verwerken terwijl in het westen
nauwelijks een druppel valt op zaterdag (horen we later van het
thuisfront). Ik probeer de hartslag onder de 150 te houden en
beperk mijn tempo tot 11,4 km per uur (kan ik allemaal in de
gaten houden op mijn nieuwe Polar superklok), waardoor ik net
onder 3:40 uitkom. Ik kan er goed mee leven maar moet
zaterdagmiddag na afloop van marathon nummer 2 nog niet
denken aan nóg een marathon die zondagochtend toch echt weer
op het programma staat.
Het weer ziet er gelukkig op de 3e dag heel wat beter uit: een
waterig zonnetje en een graadje of 18 zijn wat mij betreft prima
omstandigheden. Vooraf mogen we Vincent Schoenmaker en
Jos Hopmans weer eens begroeten en er wordt flink op los
gekletst, kortom: het is gezellig, zo vlak voor de start. Maar we
kwamen om te lopen, niet om te praten dus om 11:01 toetert
Ronald, die de organisatie weer prima voor elkaar heeft, ons
weg. Direct na de start voel ik al dat de benen best nog wel
willen vandaag en dus probeer ik het tempo onder de 5:00
min/km te houden om onder drie en een half uur uit te komen. In
veruit de beste loopdag heb ik alleen een klein dipje in ronde 15
en 16 en finish ik in 3:27 en ben zeer tevreden.
Ik heb relatief weinig getraind in juli vanwege wat kleine
blessures en vakantieperikelen dus het valt mij helemaal niet
tegen dat ik hier 3 keer op rij rond de 3 ½ uur kan lopen.
Er deden 3 deelnemers mee die hebben ingeschreven voor de
Spartathlon, de monstertocht van Sparta naar Athene die dit jaar
gepland staat op 30 september. Interessant vond ik de
verschillende benaderingen van deze 3 dapperen die de
uitdaging durven aangaan.
Jeffrey Oonk die er op dit moment letterlijk voor leeft, meer dan
200 km per week traint en alles opzij zet voor een goede
klassering, Herman Jacobs die goed in vorm lijkt, stabiel loopt
en weken draait van rond de 100 km en dan “gevoelsmens” Henk Harenberg van wie we al het een en ander hebben kunnen
lezen op Ultraned en naar eigen zeggen niet meer dan 50-60 km
per week traint. Ik ben erg benieuwd naar hun ervaringen
volgende maand. Na de 3e marathon op zondagmiddag
probeerde ik me voor te stellen om nog eens 120 km te lopen en
dat is dus niet voorstelbaar. Het is natuurlijk ook heel iets anders
om in 1 keer 246 km te lopen of een paar marathons achter
elkaar op verschillende dagen. Toch fascineert mij die
Spartathlon enorm en ooit wil ik me er ook nog eens aan gaan
wagen maar zover is het nog lang niet. Eerst maar eens
herstellen van dit toch wel inspannende weekend en toeleven
naar 10 september als de 100 km in Winschoten op de agenda
staat.
Jan van de Erve
11-08-05