{b}Op 20 augustus jl. vierde wereldrecordhouder aantal gelopen marathons (op dat ogenblik 1354 stuks!) Horst Preisler zijn 70ste verjaardag op een originele wijze.{eb}
In zijn’eigen’ stadion te Hamburg-Farmsen, in het sportpark Oldenfelde, organiseerde de kampioen samen met zijn club LAV Hamburg-Nord, op een mooie tartanpiste een baanmarathon over 105 rondjes en 195 m.
Horst hield eraan niet meer dan 60 deelnemers toe te laten om het geheel overzichtelijk te houden. Deze 60 mensen hadden in de loop der tijden op de een of andere manier Horst weten te ‘charmeren’ of hadden op de een of andere manier in zijn ‘loop’leven enige betekenis verworven. Vandaar dat ik – bij mijn weten – mij als enige Belg zeer vereerd voelde toen een uitnodiging van de minzame Hamburger in mijn bus te Genk viel.
Trouwens, er stonden maar vier buitenlanders op Horsts ‘verlanglijstje’. Eén ervan was ons aller Willem Mütze. Maar onze reus kon wegens omstandigheden niet aanwezig zijn. Wie er wel waren : Rob Froonhof en Jan-Willem Dijkgraaf. Dus samen met laatstgenoemden vormden wij de enige buitenlandse vertegenwoordiging.
Na de nodige speeches, foto’s én groepsfoto moesten we ons omstreeks 9 uur 195 m vóór de meet gaan opstellen zodat de starter – na drie pogingen – ons op gang kon schieten.
Bedoeling van Horst was om tijdens het lopen onderling kennis te maken met de overige deelnemers. Vandaar ook dat zijn keuze viel op een baanmarathon, natuurlijk dé geëigende manier om zulks te verwezenlijken. En dat er gepraat werd, staat buiten kijf. Onmiddellijk vormden zich groepjes die er spoedig een sociaal onderonsje van maakten. Naarmate de wedstrijd vorderde verbrokkelde het deelnemersveld natuurlijk. Maar daardoor kwam je automatisch weer bij andere mannen en/of vrouwen in ’t zog en op die wijze had je voor ’n tijdje weer een of meer andere gesprekspartners.
Jan-Willem en Rob hielden er een aardig tempo op na, terwijl ik op zo’n 11 ronden van ’t einde – voor de zoveelste keer – bij Horst kwam en er zich een geanimeerde conversatie ontwikkelde. Ik betrapte me erop dat ik bij hem bleef terwijl die aan ’t stappen was … ik kon de moeite niet meer doen om het opnieuw tot lopen te brengen. En toen een plaatselijke reporter met ons kwam mee wandelen terwijl hij Horst interviewde, en Horst mij sporadisch in het gesprek betrok, was het hek helemaal van de dam, m.a.w. de zin om nog te lopen was ver zoek en in een ‘recordtijd’ van 4.57 u. wandelde ik samen met Horst in een omhelzing over de meet. En onze Gastgeber diende dan nog een 10-tal rondjes te volbrengen.
Overigens, elke rondetijd werd geregistreerd, en daar stonden heus geen medewerkers aan de kant die elke doortocht nauwkeurig noteerden! Neen, de tijden werden opgenomen door de enige echte ChampionChip-matten … wat de Noord-Hamburgse club volgens Horst zo’n slordige 1000 Euro kostte! Nauwelijks enkele minuten na elke aankomst kon je beschikken over een originele Horst Preisler Geburtstag Urkunde, met vermelding van je correcte tijd! Daarbovenop kreeg je nog een A4-tje met de tijden van elke gelopen/gewandelde ronde!
En de bevoorrading mocht er ook wezen : energiebars, druivensuiker, bananen, cola, water …en er stond zelfs een kerel met een tuinslang die – indien gewenst- je een verfrissende douche gaf, want het was om en bij de 26 graden op de hete tartanpiste, waar je op geen enkel moment verkoeling kon zoeken.
En Horst zou Horst niet zijn mocht hij niet voor het goede doel gezorgd hebben.
Zijn dochter is actief in een schooltje in Twimia/Koase in Ghana. De opbrengsten (25 € inschrijfgeld) komen integraal ten goede van deze basisschool in Ghana.
Kortom, met plezier heb ik heen en terug 1100 km gereden. Horst, ik wens je nog mooie loopdagen, en als dit na verloop van tijd eventueel niet meer zou gaan, een liefdevolle en gelukkige ‘ouwedag’.
Je bent een kerel van mijn hart, en dat zul je altijd blijven!
Danke!
{i}Micha Havreluk{ei}