Nog net voor dat de stortvloed van verslagen over de Run losbarst, nog gauw even een verslag van de Dijkenloop in het mooie land van Maas en Waal.
Na het Rondje Voorne was de Dijkenloop de laatste serieuze test voor de Run in Winschoten. Zou het op de dijken van het land van Maas en Waal goed gaan, dan zou ik naar Winschoten gaan. Zou het niet goed gaan, dan zou ik gewoon thuis blijven.
De weervoorspelling voor de dag van de Dijkenloop liet elke dag hogere temperaturen zien en op de dag zelf was het bijna even warm en windstil als vorig jaar. De hele dag volle zon, geen wolkje te bekennen en bijna bladstil. Voorheen zou ik zeggen: lekker, mijn weertje. Maar nu helemaal niet meer.
Zoals bekend gaan mijn prestaties sinds maart gedurig achteruit. Van 3:25 in Apeldoorn tot ruim vier uur in Diever op de marathon, van 4:20 naar 5:10 op de 50 km. Dus naar de dokter en de sportarts. Bij de dokter werd een laag Hb-gehalte geconstateerd. Bij de sportarts een iets afwijkend ecg. Maar onder inspanning verdween die afwijking. Dat was vier jaar geleden ook al zo. Nu toch, net als toen, naar de cardioloog. Toen was er niets aan de hand. Nu lijkt de kransslagader iets vernauwd. Een hartkatheterisatie ligt voor de hand. Kortom, goed waardeloos.
Lichtpuntje is dat ik tot die tijd van de cardioloog mag blijven lopen, als ik het maar rustig aan doe. Wel, dan ging toch al niet anders. Tja, en die Run, dat werd toch wel even een ander verhaal. Maar eerst de dijkenloop.
Natuurlijk weer door een prachtig landschap, over schitterende dijken en een zeer goede verzorging. De eerste kilometers gaan, zoals gebruikelijk de laatste tijd, weer erg zwaar. Maar na een kilometertje of vijf begint het ‘lekker lopen’. Kilometer na kilometer is een rustig tempo van net boven de 6 minuut per kilometer. Harder ga ik niet met deze warmte.
De halve gaat in 2:07:45. Daar laat ik Francis achter me. De laatste 10 km hebben we samen gelopen, maar het gaat hem iets te hard. Ik handhaaf een vast tempo en begin nu steeds meer lopers in te halen. Dat stimuleert, ondanks dat ik donders goed weet dat ik het ook nog wel zwaar zal krijgen. De warmte speelt me nu ook mij erg parten. Voorheen vond ik warm weer lekker, nu kan ik mijn warmte niet goed meer kwijt. Maar, de bevolking weet ook dat het warm is en er zijn dan ook veel extra waterposten. Voor mij een noodzaak. Steeds weer een paar slokjes drinken en mijn spons nat maken. Heerlijk.
De laatste 10 kilometer gaan zwaarder en zwaarder en de laatste kilometers in Beneden Leeuwen zijn erg zwaar. Maar ook hier haal ik nog mensen in. En na mijn finish in 4:16:50 zak ik toch tevreden neer op een stoel. Iemand van de organisatie komt vragen of ik wat wil drinken. “Graag een glaasje water, meneer”, antwoord ik. Wat een verzorging!
Vandaag liep Henri Okkersen voor het eerst sinds de zes uur van Stein weer een marathon. Hij loopt een prachtige 3:49:36. Maar net twee minuten achter Henk Sipers die eerste wordt bij de Mannen 50 en met € 100 naar huis gaat.
Over geld gesproken, bij mij is het dubbeltje al in de eerste kilometers gevallen. Voor mij geen Run dit jaar, ik heb daar helemaal niets te zoeken.
Volgend jaar zien we wel weer.
Theo de Jong
Viridis provider planet.nl