De Rotterdam Marathon organisatie had me na de mooie tijd van vorig jaar weer een invitatie voor startvak A gezonden.
De overnachting is bij Peter en Ellen in Zwijndrecht waar het toepasselijke Gladiator (10%) Gulpenbier me goed smaakt de dag voor de strijd. Klaus Krolzig blijft ook overnachten en houd het op fris. Met zes wedstrijden op rij had ik bewust voor meer kwaliteit km’s en minder kwantiteit km’s gekozen, hoe pakte dit uit?
Op de Coolsingel tref ik achter de Afrikaanse Turbo’s de Limburgers Roger Smeets, Patrick Delait en Ger Bodelier. Lee Towers doet weer zijn “you never walk alone” waarna het kanon de meute in beweging schiet. Al snel loop ik in de groep met de eerste dames (Tegla Loroupe en Grazyna Syrek). Dit is natuurlijk leuk om even mee te maken maar na 3km moet ik de dames voor laten gaan.
In een grotere groep met Patrick Delait pak ik de draad weer op (5km in 18:18). Het tempo is toch nog net te hoog en ook Patrick laat ik lopen (10km in 36:55). Ik voel nu al de tol van de “rappe” start en bedenk me dat er nog een lang weg te gaan is (15km in 56:05). Kristijna Loonen de Nederlandse favoriete voor het NK dames snelt me voorbij en ik moet kleur bekennen (20km in 1:15:22).
Het halve marathon punt gaat nog in 1:19:36 maar ik heb mijn bedenkingen voor de tweede helft gezien de harde wind waar we vanaf het Feijnoordstadion tot de Erasmusbrug tegen in moeten knokken (25km in 1:34:51). Deze tussentijd valt me nog enigszins mee en ik put er moed uit ondanks dat Ger Bodelier me voorbij komt gestoomd. Ik applaudisseer voor de koplopers welke aan de andere kant al richting finish “zweven” en neem mijn magieblokje (30km in 1:54:50). De nieuwe route om het Kralingsebos lijkt in eerste instantie positief uit te pakken (35km in 2:14:30) Maar aan de andere kant van het bos gaat de weg licht omhoog en hebben we de wind pal tegen en kan ik af en toe de km tijd niet onder de 4 minuten houden (40km in 2:34:35). Ondanks dat dit mijn langzaamste blok van 5 km was heb ik inmiddels de nodige lopers weer kunnen inhalen. In de binnenstad van Rotterdam is het publiek massaal aanwezig en ik hoor links en rechts mijn naam roepen. Excuses dat ik niet meer kon zwaaien want het lopen gaat nu op het tandvlees.
Op de Coolsingel zie ik nog net dat het lint wordt gespannen voor Kristijna Loonen, ze behaalt, ontevreden vloekend en tierend, bij de dames de Nederlandse titel. Sammy Korir wordt de verwachte winnaar en ik krijg de bloemen en beker als 1e 55+ na 2:43:19 uur knokken in de Maasstad.
Zie voor meer Jogger Jo info http://www.jogger.tk