De Maas Marathon Vise-Maastricht-Vise stond op mijn lijstje als 11e wedstrijd in 10 weken! Patrick de Sjoester had zijn hulp als superhaas aangeboden en de van een blessure herstellende Roger Rabbit komt ook zijn steentje bijdragen. De weergoden zouden voor een marathon gunstig gezind weerbeeld zorgen waren de voorspellingen dus niet zo een veldslag als vorig jaar door de plotseling hoge temperaturen. De bezetting op de marathon was dit jaar sterker zijn omdat er tevens het Belgisch kampioenschap werd gehouden. Ik voelde me goed voor mijn 30e Marathon (excl.ultra’s) maar de marathon blijft een onvoorspelbare uitdaging.
Op zaterdag tref ik bij het afhalen van het startnummer de Belgische M50 topper Luc Henno en we maken een afspraak om zolang mogelijk samen te lopen. Tot zover de theorie vooraf nu nog de praktijk.
De zondag begint grauw en grijs maar er is beter voorspeld (hoe laat?) Vanaf de start loop ik met Luc Henno (5km in 18:25). Ai dit is sneller dan de geplande 19minuten per 5km. We halen de snel gestarte Raphael Brabant en Paul Mertens (Rotterdam 2:44) in en vormen een groepje (10km in 37:31). Romain Uitdebroeks, die gaat voor het 55+ Belgisch kampioenschap, sluit achter aan en blijft aan de staart hangen (15km in 56:30). Henk Sipers komt als fietsende fotograaf een tijdje met ons mee en bezorgt me nog wat verzorging. We zijn nu in Nederland en het begint te miezeren waardoor mijn beenspieren erg stijf aanvoelen. Ik had meer warmte vandaag verwacht en krijg een slecht gevoel over de afloop (20km in 1:15:25).
Inmiddels zijn we in Maastricht en loopt Patrick Heubel met ons mee. Patrick neemt het hazen wel erg voortvarend op en het tempo over het bochtige parcours door de binnenstad gaat me net iets te snel. De kinderkopjes zijn spekglad waardoor ik weinig grip heb en veel energie verspil (25km in 1:35:25). De tussentijd oogt nog heel mooi maar ik weet dat ik al teveel heb moeten lijden.
Vanaf de St.Servaasbrug laat ik de groep Henno lopen en grijp naar mijn bouillonblokje in een poging het tij te keren. Roger Rabbit is nu ook van de partij in een poging om de trein weer op de rails te krijgen (30km in 1:53:59). Lucht heb ik genoeg maar de benen zijn zo stijf en loodzwaar dat er nu echt 12km geknokt moet worden. Zonder soepele tred en puur op karakter hou ik de km’s niet meer onder de 4 minuten (35km in 2:14:31).
Voor mijn gevoel kan nu de man met de hamer elk moment definitieve klap uitdelen en de neiging om te gaan wandelen wordt erg groot. Roger en Patrick motiveren me enorm en ik kan zowaar weer iemand inhalen (40km in 2:35:29). De afdaling naar de streep is door mijn houterige benen een ware martelgang door de dreunen in mijn rug. Uiteindelijk komt er na 2:44:12 een einde aan de 42,2km voor de Grijze Keniaan (volgens speaker Frans v.d. Laan).
Voor vele een mooie tijd maar zelf blijf ik de lat toch hoger leggen. Luc Henno loopt een droomtijd van 2:39:57 en Romain Uitdebroeks wordt Belgisch Kampioen 55+ in 2:41:51.
Zie voormeer Jogger Jo alias de Grijze Keniaan http://www.jogger.tk