Ik houd wel van een feestje! Eerder dit jaar vierde Ton Smeets zijn 50e verjaardag en organiseerde hij de Abrahammaton. Ik was erbij (https://www.ultraned.org/n_item/f3347.php). Zo’n 2 weken geleden liep Han Frenken zijn 200e marathon tijdens de Marathon Col de Maasbanda en ik was er wederom bij (https://www.ultraned.org/V_item/f3548.php). Afgelopen zondag vierde A.V. Daventria haar 100-jarig bestaan en ook daar was ik bij. Het betrof hier echter wel een feestje, waar ik qua afstand (100 km) en omgeving (400 meter-baan) eigenlijk niet zo heel erg veel te zoeken had. Maar ja, in een vlaag van verstandsverbijstering en nieuwsgierigheid doe je soms rare dingen! :-))))
In het begin van 2006 had ik een globale planning gemaakt van de diverse lopen, waaraan ik eventueel zou willen deelnemen. De A.V. Daventria 1906 100 Centennial stond zo’n beetje als laatste op de lijst. Bij planningen voor een langere periode is het echter altijd maar afwachten, wat er gerealiseerd kan worden en wat niet. Mijn zwaartepunten liggen bij etappe-lopen en na het voltooien van de laatste (GTA) beschouwde ik mijn ‘seizoen’ min of meer als afgesloten. Een periode van rust en weinig training volgde. Toch kon ik het niet laten om nog wat evenementen (2x marathon en 2x 6 uur) mee te pikken. Het ging niet altijd even makkelijk en de resultaten waren ook niet altijd om over naar huis te schrijven, maar ach, wat maakt dat uit!
De A.V. Daventria 1906 100 Centennial naderde en ik begon sterk te twijfelen, of het nu wel zo’n goed idee was om daar van start te gaan. Ik besloot er een weekendje Deventer van te maken. Een vriend van de middelbare school woont met zijn gezin in Deventer. Ik zou hen met een bezoek ‘vereren’ en tussen de bedrijven door even 100 km op een 400 meter-baan gaan lopen en wel binnen 11 uur. Voor alle duidelijkheid: ik had nog nooit verder gelopen dan 55 Engelse mijl (tijdens London-Brighton in het weekend van de Bijlmer-ramp). Kortom, een debuut op de 100 km met een matige voorbereiding en een matige motivatie.
A.V. Daventria is niet alleen de club van Gerard Nijboer, de loper des loperlands, maar ook van de huidige coördinator ‘Ultralopen’, Ed van Beek. Eerstgenoemde heb ik niet gezien, maar de laatstgenoemde was samen met een behoorlijke groep A.V. Daventria-vrijwilligers verantwoordelijk voor de organisatie van de A.V. Daventria 1906 100 Centennial. Ik had me werkelijk op het allerlaatste moment aangemeld, maar dat hadden anderen volgens mij ook gedaan. Wat statistieken: 28 aanmeldingen, 27 starters, 5 dames, 22 heren, 1x Moldavië, 2x Zweden, 3x België, 3x Duitsland, 18x Nederland, bij de dames: 3x 40+, 2x 50+, bij de heren: 3x Senioren, 13x 40+, 6x 50+. Ondanks dat ik deel uitmaak van de categorie 40+, behoor ik toch nog ruimschoots tot de jongste deelnemers. Ultralopen, je blijft er jong bij, :-)))))
Even na 8 uur werd er gestart. De groep zette zich in beweging en ik nestelde me direct in de achterhoede. Bij iedere doorkomst passeerden we 2 poortjes, die onze vorderingen bijhielden. Vrijwilligers hielden een schaduwtelling bij. Zelf was ik al snel de tel kwijt. Het weer was schraal met zo nu en dan een regenbui. Voor de vrijwilligers en toeschouwers langs de kant waarschijnlijk vervelender en onaangenamer dan voor de deelnemers. Het soepel in een redelijk tempo doorlopen viel me zwaar en al betrekkelijk snel liep ik houterig en stijf in een laag tempo over de baan. Mijn vriend, die na zo’n 4.5 uur samen met zijn gezin kwam kijken, vertelde ik, dat ik na 6 uur zou gaan stoppen.
Ferry van der Ent probeerde mij er met allerlei zeer doorzichtige leugens van te overtuigen, dat ik best nog aardig doorliep. Zelf wist ik wel beter. Doorlopen had weinig zin. Ik ging te langzaam om binnen de limiet van 11 uur te finishen. Uitgestapt. Doe ik niet vaak. De laatste keer was zeker meer dan 10 jaar geleden (Schipholloop). Toch kan het geen kwaad om weer eens te merken, dat niet alles zo maar gaat. Andere voordelen: ik kon ongegeneerd een half uur onder de warme douche blijven staan (kan thuis echter ook); ik kon naast deelnemer ook toeschouwer zijn (kan de voorhoede echter ook). Nadelen: het t-shirt kan ik alleen als nachthemd of poetsdoek gebruiken; geen score voor de 100 Marathon Club (dat schiet niet op zo!).
Natuurlijk had ik achteraf wel wat spijt, dat ik niet was doorgelopen. Temeer daar anderen uit de achterhoede de limiet wel hebben gehaald, terwijl ik voor de kansen van sommigen ook geen Euro-stuiver meer zou hebben gegeven. Zij hadden duidelijk meer ruggegraat dan ik! 100 km lopen op een 400 meter-baan zal niet gauw mijn eerste keus worden, maar ik vond het toch ook niet echt vervelend. Een herkansing op korte termijn is niet zo waarschijnlijk. Het aantal mogelijkheden is gering en het heeft voor mij weinig prioriteit. Het loopt bij de 100 km wellicht net zo als destijds bij de marathon. Voordat ik mijn eerste reguliere marathon liep, had ik al eens deelgenomen aan een 50 km-loop in de bergen (Arles-sur-Tech).
Er waren 20 finishers binnen de 11 uur, 6 deelnemers stapten voortijdig uit en 1 deelneemster finishte buiten de limiet. Zelf was ik met 57.6 km winnaar van de 6 uur van Deventer. In de voorhoede liepen Math Roberts en Carel Schrama naar mooie eindresultaten. In de middenhoede deden de dames zeer goede zaken en in de achterhoede hielden de meesten ook moedig stand. Mijn felicitaties aan allen! Organisator Ed van Beek meldde mij na afloop fijntjes, dat ondanks alles de stand Bram van der Bijl – Luc Krotwaar 1-0 was gebleven en hij heeft gelijk! :-))))
Van het etappe-loop-front kan ik melden, dat de Swiss Jura Marathon (SJM) in 2007 weer een redelijke groep deelnemers uit Nederland zal bevatten. Er is nog plaats, maar wacht niet te lang! Tevens zou ik van de gelegenheid gebruik willen maken om een nieuwe etappe-loop te introduceren: de 1. Frankenweg-Lauf. Het betreft een 10-daagse etappe-loop door midden-Duitsland (527 km, 1-10 juni 2007, http://www.frankenweg-lauf.de/ ). De website verschaft veel informatie, doch aan een aantal vrij essentiële zaken wordt geen aandacht besteed.
Bram van der Bijl
anvdbijl [provider] xs4all.nl