Iedere keer verzin je weer iets anders, over de Rocky Mountains, dwars door heel Oostenrijk, Parijs – Amsterdam en vorig jaar van Italië naar huis. En nu dus van water naar water langs de Pyreneeën. Hardlopen is leuk en om het nog leuker te maken plak je er een mooie locatie aan vast, liefst waar je nog niet geweest bent zodat je met plezier iedere dag uitkijkt naar waar je benen je die dag heenbrengen.
Ná start en finish uitgekozen te hebben kijk ik op http://www.fietsvakantie.eu/ en zie precies welke fietsroutes er zijn voor de mooiste en rustigste wegen en weggetjes en bestel de kaarten die nog veel leuke achtergrond informatie geven. Het is dan ook eigenlijk een fietsvakantie maar dan hardlopend. Dit keer is het voor het grootste deel de “Katharen-Basken” route geworden tussen San Sebastian en Marseille.
Het principe blijft voor mij hetzelfde, per dag tussen de 40 en 60 km hardlopen. Overnachten op een camping of “wild” als er niks in de buurt is of er is gewoon een heel mooi plekje. Eten bestaat uit brood, in dit geval stokbrood en “warm” eten worden de kant en klaar blikken die ik met een lepel leegschep. De afwas bestaat dan uit welgeteld één lepel. Tussendoor onder het lopen pak ik wel iets van een muesli reep of zo. Drinken doe ik allerlei frisdranken door elkaar. Verfrissend met veel suiker en gewoonlijk na een kilometer of 30 begin ik met cola. Thuis raak ik geen frisdrank en al helemaal geen cola aan, nooit! Maar bij een ultra loop drink ik niet anders.
Dit keer loop ik weer alleen, Peter Suijkerbuijk heeft zijn kinderwagen op marktplaats gezet en een tweede maatje zoals Peter vind ik vast niet meer. Maar goed, ik heb vaker alleen gelopen en dat lukt nu ook wel weer. Het is dus duidelijk dat er geen begeleiding is en alle bagage zoals kleding, tent, slaapzak, eten en drinken ed in een kinderwagen voortgeduwd wordt tijdens het lopen. Wel één van de beste kinderwagens ofwel babyjoggers die er te krijgen zijn en wel de “Chariot Couger”. Zie foto waar ik vorig jaar nog met Peter Suijkerbuijk onderweg was van Italië naar huis. (Noot redactie: helaas kunnen we geen foto’s plaatsen).
Waarom….ja natuurlijk, er moet wel een doel zijn want hoe leuk het ook lijkt, het blijft wel zwaar en echt helemaal voor de lol is het ook weer niet. Het is echter wel één van de mooiste manieren om goed getraind te verschijnen aan de start van de 24 NK in Steenbergen.
Voor geïnteresseerden wordt er een blog bijgehouden onder een apart “kopje” op de site http://avhera.nl/
Peter Rietveld