Op 15-06 terug van mijn trip in de bergen en Antibes, wat moeten we dan dit weekend gaan doen? Dan maar de wekker zetten om naar Schimmert te rijden voor de marathon te lopen. De beentjes voelen iets stijf van de bergloopjes dus het is een verrassing wat dat vandaag gaat geven. Het gaat vlotjes op de baan en rond 10u45 staan we al ter plekke. Weer veel bekende gezichten, de ene al wat bruiner dan de andere, hehe. Blijkbaar zijn er meer mensen die goed lopen met het truitje van “de zes uur van Aalter” want vandaag zijn we al met drie. We staan klaar om weggeschoten te worden, vandaag lopen we voor het goede doel en dan kunnen we al eens iets meer. Ik zit al heel de tijd met het gevoel dat ik ergens iets vergeten ben, maar wat?
6 rondjes moeten we draaien en het zijn niet van de minste, het parcours zit nog vers in het geheugen en het is ver van vlak. Zeker met het regenweer van de afgelopen dagen of moet ik al maanden zeggen… zal het parcours er niet makkelijker bijliggen. Gust Lathouwers loopt al van de start naast mij. We zeggen dat we snel weg zijn maar doen er niets aan, qua ademhaling voelde ik me super, waarschijnlijk door die overnachtingen boven de 1000m. We gaan langst onverharde wegen voor onze 1ste km. Dan een lang stuk asvalt met de wind in de rug, we maken hier heel wat snelheid.
Draaien naar rechts, een stukje wind op kop en dan een pittige afdaling. Het lijkt wel of we steeds sneller lopen. Na km 2 moeten we een serieuze helling op, Gust en ik beseffen dat we ook hier weer te snel op vliegen maar ook hier doen we weer niets aan. Na die helling nog ene stukje wind op kop en nog even wat steiler, verder is het wat bergop bergaf tot km 6 maar steeds met stukken hevige wind tegen.
Na 2 rondjes komen we door op 1u08, een schema van 3u24 wat veel te snel is voor ons. Gelukkig staat er net voor km 4 nog een bevoorrading, het is toch wel drukkend warm op sommige momenten. We beginnen alsmaar meer te klagen dat we te snel gestart zijn, de ene keer is Gust kapot en dan ik weer. Telkens weer die helling op begint heel zwaar te wegen. Elke ronde ook even stoppen om te stretchen, die knie heeft het begrepen en pruttelt niet meer tegen. De voorlaatste ronde is het harken en gaat bij mij het licht helemaal uit, mijn kuiten beginnen te verzuren, iets dat ik normaal nooit heb. Gust besluit om te vertragen om me verder te helpen, volgens hem kon hij niet beter maar ik heb hem toch wat minuten gekost. Ik troost me met de gedachte dat elke helling de laatste is voor vandaag, uiteindelijk versnellen we nog even om net onder de 3u35 te finishen. Gust bedankt man, zonder jou was dit niet gelukt. Net na de finish beginnen mijn kuiten te verkrampen, na een cola gaat het iets beter maar ik wil zo snel mogelijk naar huis.
Op de terugweg schiet het me te binnen wat ik vergeten was: Ontbijten vanmorgen misschien vandaar die krampen? Enkele uren later voelen de benen terug normaal aan. Wie eens een mooie pittige marathon wil lopen in een leuke sfeer moet hier zeker eens aan deelnemen! Bedankt Christien en Henry Okkersen voor deze mooie organisatie.
Meer over het goede doel op de website http://childlearnmarathon.nl/index.html
Paul van Hiel