Op verzoek van mijn Duitse loopvriend Peter Maier uit Dresden of ik ook de marathon van Chisinau wil lopen in Moldavië zei ik gelijk ja. Eerst voorzichtig aan vrouw Mea vragen en ik kreeg toestemming. Tot mijn grote verrassing wilde Mea ook mee maar dan alleen de halve marathon. In april had ze de marathon van Rotterdam in een PR van 4.25.16 gelopen en was nog niet toe aan een hele marathon.
Na een tussenlanding in Wenen en met 20 minuten over om het volgende vliegtuig te halen naar Chisinau landde we middags in het warme Chisinau( 25 graden) om 15.00 uur. Chisinau is de hoofdstad van de republiek Moldavië met 4 en een half miljoen inwoners en de voertaal is Roemeens/Russisch. De naam van de stad betekent “nieuwe bron”. Moldavië is zelf verdeeld in 2 staten, de naam is Transnistria waar je een paspoort nodig hebt om de grens over te steken.
Dr. Rashid van de organisatie en nog steeds een goed ultraloper had Igor geregeld die ons van het vliegveld haalde en ons bracht naar een statig herenhuis, Hotel Budapest aan de rand van het prachtige park waar we onze 8 en 17 rondes moesten lopen om het meer van Valea Morilor. Vrijdagavond het park in met onze Duitse loopvrienden om kennis te maken met Dr. Rashid en startnummers/startgeld regelen. In 1e instantie was de start van de marathon en halve om 8 uur morgens maar i.v.m. laat ontbijt verplaatst naar 9 uur morgens, geen probleem zegt Dr. Rashid hij zal al de andere 15 marathonlopers informeren! Startgeld, naar eigen inzicht, kortom een marathon waar we onze starttijd en startgeld zelf konden bepalen
Zaterdagmorgen de dag van de marathon om 9 uur eerst een praatje en vervolgens met zijn allen, 20 lopers naar de start. Een prachtige ronde om het meer met constant applaus van duizenden kwakende kikkers en een graad of 25, goed loopweer. Zelf zag ik er tegen op om 17 rondes te lopen, vrouw Mea ging dus voor de halve en had genoeg aan 8 rondes. De omloop ging ook een stukje door een amusementspark met trailpaden en die dag was ook de dag van de rechten van het kind. Zodoende honderden ouders met kleine kinderen die ook op een stukje parcours liepen, was heel gezellig dus ook veel toeschouwers. Ook op het parcours vele bruidjes die gebruik maken van de oude monumenten om te poseren voor de fotograaf. Vrijwel elke rondje een ander bruidje.
Na 3.56.16 kwam ik moe maar voldaan over de finish in een 3e plaats en de GPS gaf exact 42,195 meter aan. Marathon nummer 103 was een feit en dat in het 60e land. Mea was al een poosje binnen en had een tijd van 2.04 en nog wat op de halve marathon, goed hersteld dus. Er deden lopers mee uit Italië, Duitsland, Rusland, Moldavië en de Oekraïne, een klein maar gezellig internationaal gezelschap. Alles perfect georganiseerd, een tafel vol met water, thee, koffie, brinta, kersen, bananen en we kregen zelfs 2 medailles en een oorkonde en na afloop volgens goed gebruik wijn, cognac en wodka. In de toespraak verteld Dr. Rashid dat Mea en ik de eerste halve en hele marathonlopers waren die uit Nederland hebben meegedaan in Moldavië. Terugkijkend een bijzondere marathon en een gastvrij ontvangst van de organisatie.
Jaap vd Berg