Begin vorig jaar begon mijn hart raar te doen en na mijn 5 -daagse in Vietnam (zie mijn boek via http://www.aquazz.com) sloeg mijn hart echt op hol. Ik kwam op de eerste harthulp terecht en men kon de atriumflutter behandelen met medicatie. Oorzaak waarschijnlijk mijn sporthart. Vanaf toen aan de pillen. Bloedverdunners en een betablokker. Nou dat was een blokker. Ik was moe en kon mijn benen bijna niet meer optillen. Eerst mocht ik niet meer sporten en naderhand na enkele weer ongeplande bezoeken aan de eerste harthulp i.v.m. ritmestoornissen en door veelvuldig vragen mocht het toch. 5 km voelde als een halve marathon maar ik ging door.Ik was dag en nacht moe en mocht de betablokker hierdoor halveren. 14 augustus kreeg ik een Pulmonaal Vene Isolatie. Door bevriezing probeert men dan de 4 ingangen van de longaders in het hart te bevriezen zodat de prikkels niet meer door kunnen. Hierna 3 weken rust en toen mocht ik weer beginnen maar de medicatie nog 3 maanden door gaan.
Ik begon weer rustig alhoewel ik nu een knieblessure kreeg dus toch te snel geweest. Dus weer rust en nog langzamer opbouwen. Veel wedstrijden gingen aan mij voorbij. In januari waren de klachten weg en dan is het kort dag tot de 6 uur van Stein. De 3 weken voor Stein deed ik elk weekend 30 km en dan nog 4 trainingen korter. Stein was er en ik was nerveus, mijn 17e deelname aldaar. Velen kwamen me een handje geven omdat ze mij zolang niet hadden gezien. Het liep redelijk maar die rondjes …… Tot 30 km kon ik in een stuk door en daarna af en toe 10 meter wandelen. Ik stopte na 44 km en was tevreden.
Eindelijk weer eens wat gedaan en mijn hartje voelde goed. Ik ben weer een gelukkig mens, nog steeds na 38 hardloopjaren. Een week later stond de 50 km van Limburgs Half Zwaarste op het programma omdat Stein goed was gegaan. Dit was dus afgelopen zaterdag en ik voelde me goed. In de week tussen Stein en de 50 km 1 maal met MTB en 2 korte hardlooptrainingen meer niet. Ja zaterdag dan.
Iets minder nerveus en het zou mooi weer worden. We vertrokken en ik liep mijn eigen tempo. Het landschap en het vele bergop en -af deed me goed en uiteraard het gezelschap van Klaus Krolzig en Hein Bodelier. Ik ben weer terug en ik kan weer mijn eigen ding doen. Na de finish was ik nog meer tevreden dan na Stein, vorige week. Trouwens je kunt nog inschrijven voor Limburg Zwaarste 60-80 of 100 km, datum 18 april zie kalender.
Vandaag controle cardioloog gehad. Nog 1 maal, over een half jaar, een 24-uurs hartregistratie en als dan alles goed is niks meer maar de ritmestoornis kan terug komen. Dus ik zou zeggen: Tot ziens ergens op een wedstrijd.
groet
Henk Sipers
http://members.home.nl/ultrasport
sifra(at)home.nl