Zes Uur van de Haarlemmermeer succesvol

Een wedstrijd verslag van een tevreden organisatie. Dat je ook zonder schoenen kan lopen bewees Richard Knol die blootsvoets tot een afstand van 67,3 km kwam. Pascal van Norden miste het record van Wim Epskamp maar net.

Afgelopen zaterdag is de Fit4Run Zes uur van de Haarlemmermeer gehouden op een nieuw parcours. Dat het parcoursrecord dus zou worden verbroken, lag voor de hand, maar daarover later meer. Allereerst kunnen we melden dat het voor ons op alle fronten zeer positief is geweest: Het deels straten-parcours leek niet snel, maar vele deelnemers behaalden toch een nieuw pr. Het weer zal daaraan hebben bijgedragen, met ’s morgens regen. Dit hield echter een kwartier voor de start op, waardoor er koele vochtige lucht hing gedurende de eerste uren. Later bleef het bewolkt, maar aangenaam. De sponzenpost is pas na 4 uur gebruikt. De verzorging was goed en vooral de sfeer op de atletiekbaan was heel erg goed. Iedereen, zowel de solisten en hun begeleiders, als de teams handden hun plekje langs de baan gezocht. Er was de hele dag muziek en op een groot scherm was de tussenstand permanent te volgen. Een van de twee matten voor doorkomstregistratie haperde regelmatig en dat was soms lastig, maar het werd direct gecorrigeerd door de computer. Uiteindelijk klopte het allemaal. Op de site, waar de tussenstanden elk uur werden doorgegeven zijn meer dan 3.000 hits genoteerd, door maar liefst 200 unieke bezoekers, met een gemiddelde verblijfstijd van ruim 15 minuten!

Het parcours was afwisselend, maar niet eenvoudig voor de snelle lopers (> 13 km/uur) door de haakse bochten en de stoepranden. Ook het draaipunt net buiten de baan, waar vertrekkende en terugkerende lopers elkaar tegen komen, op een kruispunt van verkeer, was lastig te bemensen door de verkeersregelaars. Er ligt een erg snel parcours om het complex van het Arnolduspark (een vierkant linksom), maar daar zit een lastig stuk van 400 meter in langs de drukke Hoofdvaart en bovendien is minder afwisselend (saaier). Maar goed, de ene loper vond Cruquius het leukst, de ander de Expo en weer anderen het parcours van dit jaar. We nemen alles mee met de evaluatie.

Dan de wedstrijd zelf: 12 teams en 38 solisten. Dit jaar 5 Belgische deelnemers en één uit Bosnië – Herzegowina. Er deden 5 dames mee op de 6 uursloop. Er waren 2 deelnemers op de 2-uursloop én er liepen 2 “oude” bekenden mee op de wedstrijd over 3 uur: Henk Derks en Anton Schuurman (waarbij Henk nog ruim 30 km liep en Anton ruim 23). Bij de teams was het bloedstollend spannend omdat de teams Vroem1, Belastingdienst1 en NSL continue in dezelfde ronde bleven lopen. Uiteindelijk won NSL met ruim 951/2 km. Er staat al jaren een prijs van € 100,00 voor het team dat de 100-km grens weet te passeren, maar dat blijkt nog een taaie opgave (ruim 16,6 km/uur continue)! Bij de dames solisten was Lisenka Beenders oppermachtig: zij won met 62,5 km, vóór Karin Casparij (57 km) en Katie Unoki (53 km). Ineke en Els zaten hier vlak achter.

Bij de heren was vooraf al voorspeld dat het een spannende strijd zou tussen Pascal van Norden uit Gouda en Gert Mertens uit Schoten, al vele malen winnaar en houder van het evenementrecord met dik 83 km. Pascal zou wellicht meer meters kunnen halen, maar Gert heeft met zijn leeftijdscorrectie voor de eerste prijs minder afstand nodig. Pascal vloog er echter gelijk vandoor en bleef de gehele dag onbereikbaar. Gert moest verrassend ook nog de nodige strijd leveren (behalve met zichzelf en een protesterende heup) met Kees van Helmond (Made) en Jasmin Pajevic (uit Mostar). Daaraan toegevoegd de inzet van Stephan van der Pols (NSL), die de eerste uren van zijn debuut ook flink partij gaf. Na 3 uur lag Pascal anderhalve ronde voor op Gert en had hij het marathonpunt al ruim gehad. Volgens zijn coach wilde Pascal een dubbele marathon lopen, als training voor Winschoten. Maar dat zou al reeds een nieuw evenementrecord betekenen! Qua puntentelling lag Gert nog één punt voor op Pascal, dus het verschil mocht uiteindelijk niet groter worden dan 3 ronden. Na een dip bij Gert (heup) kwam Kees zelfs nog langszij. Zo was het een spannende dag: kijken of Pascal de gewenste afstand ging halen en veel stuivertje wisselen in de top. Ook direct daarachter was het heel spannend om te volgen: Eric Ariëns (uiteindelijk 68,8 km), Tom van der Veldt (68 km), Xavier Verbruggen (67,4), Richard Knol (67,3 km op blote voeten!!) en Robert Boersma (67,2 km) wisselden steeds stuivertje en liepen voortdurend op 100 meter van elkaar. Daartussen liep de ervaren Sjaak Bus, die uiteindelijk qua puntentelling met 67,5 km 4de werd overall. De ervaring van Gert deed hem in de laatste anderhalf uur uit lopen naar de tweede plaats overall (78,3 km), vóór de sterk lopende Kees (75,3 km), Jasmin (70,8 km) en Stephan (70 km). Uiteindelijk maar liefst 17 solisten boven de 60 kilometer, op een nieuw en niet snel parcours!

Daar boven, van een aparte klasse: Pascal. Hij liep enorm constant (km-tijden tussen 4.05 en 4.12) en hield dat ook de laatste uren vol. Na 5 uur was het duidelijk dat hij de dubbele marathon ruim ging halen en toen hebben we de ranglijsten er bij gehaald, met dank aan Ultraned die de allertijden-lijst op vrijdagavond had gepubliceerd!!! Wim Epskamp heeft 87.212 km staan, Veron Lust 87.190 km en Pascal zelf was derde met een pr van 86.592 km. Pascal werd werkelijk door iederéén hartstochtelijk aangemoedigd, door de toeschouwers, de officials en alle collega-lopers. Uiteindelijk liep Pascal een beste derde afstand-overall én een verbetering van zijn eigen pr: maar liefst 86 km en 780 meter!

Persoonlijk denk ik dat zelfs het Nederlands record er in had gezeten, als Pascal het laatste uur exact geweten zou hebben hoe dicht hij daar bij in de buurt liep. Dat zou dan helaas officieus geweest zijn omdat ons parcours nog niet officieel is opgemeten (en wellicht komend jaar nog wat verbeteringen, dus veranderingen behoeft). Het zou mooi geweest zijn als “Eps” er dan bij geweest zou zijn, loper van de eigen vereniging. Hij zou wellicht nog even langskomen (om zelfs evt. wat rondjes te lopen), als hij tijd zou hebben. Maar Wim was er niet, zou is leuk, maar daar heb je niets aan in de wereld van feiten, hij behoudt zijn record. Maar voor hoe lang?

Na een gezellige prijsuitreiking, waarbij door de puntentelling Ineke 2de werd in plaats van Karin, maar de rest op de volgorde bleef staan zoals gelopen was, kijken we terug een zeer geslaagde dag en zijn we volgend jaar zeker weer van de partij op de kalender van de Ultracup.

Ton Aker
namens de organisatie van de Zes uur van de Haarlemmermeer